Η ελευθερία χωρίς τη μάθηση είναι πάντα σε κίνδυνο· η μάθηση χωρίς ελευθερία είναι πάντα μάταιη. Τζων Κέννεντυ .-
Η ευτυχία είναι απλή, σαν τη σκέψη ενός παιδιού .-
~ Η αγάπη αποτελείται απο μια μοναδική ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα! (Αριστοτέλης) ~ Όταν δεν έχεις κάνει αυτό που αγαπάς , πρέπει να αγαπάς αυτό που έχεις.- (Σίλερ).-
~ Το μόνο κόσμημα, που δεν υπόκειται σε φθορά είναι η Γνώση.- (Φούλερ).-
~ Εκείνο που γνωρίζουμε είναι μηδανηνό , ενώ εκείνο που αγνοούμε είναι άπειρο .(Λαπλάς).-
~ Είναι σκληρό να αποτύχεις , είναι όμως πιο σκληρό το να μην έχεις δοκιμάσει να πετύχεις. (Θ Ρούσβελτ).- 'Αλλο σκευάσματα και άλλο κατασκευάσματα ,-
`~ Ηγλώσσα της καρδιάς είναι τα μάτια. (Γ.Σανδή).-
~ Ο Ευφυής άνθρωπος αλλάζει γνώμη , ο ανόητος ποτέ.(Στερό).-
~ Η Ζωή είναι όμορφη όταν θέλουμε να την βλέπουμε όμορφη. (stamos).- Οι ιδέες πεθαίνουν όταν σταματήσεις να αγωνίζεσαι για αυτές.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Επιλογές αναρτήσεων ενδιαφέροντων θεμάτων Τετάρτη 08 Οκτωβρίου 2014

Επιλογές  αναρτήσεων ενδιαφέροντων θεμάτων  Τετάρτη 08  Οκτωβρίου  2014 :



 
***   Επετεύχθη κβαντική τηλεμεταφορά πληροφοριών (video)
  ,     
Oι νόμοι της Φυσικής δεν απαγορεύουν την τηλεμεταφορά μεγάλων αντικειμένων, άρα και ανθρώπων, σύμφωνα με τον καθηγητή Ρόναλντ Χάνσον
Ολλανδοί επιστήμονες έφτασαν ένα βήμα πιο κοντά στην κατάρριψη μιας από τις πλέον διάσημες ενστάσεις του Αϊνστάιν σχετικά με τις συνέπειες της κβαντομηχανικής, την οποία είχε περιγράψει σαν μια «τρομακτική δράση από απόσταση».
Φυσικοί του Ινστιτούτου Νανοεπιστήμης του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Ντελφτ, κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ακριβή τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών σε απόσταση τριών μέτρων. 
Πρόκειται για ένα επίτευγμα που όμως απέχει ακόμη πολύ από τη διάσημη φράση «Διακτίνισέ με, Σκότι!» στο Σταρ Τρεκ όπου οι άνθρωποι τηλεμεταφέρονταν στο Διάστημα αλλά αποτελεί ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Αρκετοί επιστήμονες θεωρούν πλέον ότι κάποτε θα καταστεί εφικτή η τηλεμεταφορά ολόκληρων ανθρώπων από το ένα μέρος στο άλλο. Προς το παρόν πάντως -και για αρκετό ακόμη καιρό- θα πρέπει να αρκεστούμε στην τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών.

Η εξέλιξη της συγκεκριμένης έρευνας θα συμβάλει στη δημιουργία του «κβαντικού διαδικτύου», που θα διασυνδέει αστραπιαία εξίσου γρήγορους κβαντικούς υπολογιστές. Ακόμη πιο άμεσα, προτού υλοποιηθεί το κβαντικό διαδίκτυο, η τηλεμεταφορά κβαντικών δεδομένων θα καταστήσει πιο ασφαλής από τους «ωτακουστές» τις σημερινές επικοινωνίες, καθώς η μετάδοση κβαντικών δεδομένων θεωρείται 100% ασφαλής (θεωρητικά τουλάχιστον).
Την έρευνα πραγματοποίησαν ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόναλντ Χάνσον του Ινστιτούτου Νανοεπιστήμης του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Delft στην Ολλανδία. Κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν (και μάλιστα με αξιοπιστία 100%) πληροφορίες, κωδικοποιημένες σε υποατομικά σωματίδια, ανάμεσα σε δύο σημεία που απέχουν τρία μέτρα. Η τηλεμεταφορά βασίζεται στο μυστηριώδες φαινόμενο της κβαντικής «εμπλοκής» ή κβαντικού «εναγκαλισμού», κατά την οποία η κατάσταση ενός σωματιδίου επηρεάζει αυτόματα την κατάσταση ενός άλλου μακρινού σωματιδίου (κάτι που καθόλου δεν άρεσε στον Αϊνστάιν, επειδή δεν μπορούσε να το εξηγήσει).
 
Στο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν «εναγκαλισμένα» ηλεκτρόνια παγιδευμένα μέσα σε κρύσταλλο διαμαντιού σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Οι ερευνητές πέτυχαν την τηλεμεταφορά τεσσάρων διαφορετικών καταστάσεων των υποατομικών σωματιδίων, που η κάθε μία αντιστοιχούσε σε μια μονάδα κβαντικής πληροφορίας (qubit) - κατ' αντιστοιχία των συμβατικών δυαδικών μονάδων ψηφιακής πληροφορίας (bit). Ένας βασικός στόχος των επιστημόνων είναι να δημιουργήσουν έναν ισχυρό κβαντικό υπολογιστή, που θα μπορεί να δουλεύει με έναν μεγάλο αριθμό «εναγκαλισμένων» κβαντικών μονάδων πληροφοριών (qubits), κάτι που όμως ακόμη δεν έχει καταστεί εφικτό. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».
Ο Χάνσον υποστηρίζει ότι οι νόμοι της Φυσικής δεν απαγορεύουν την τηλεμεταφορά μεγάλων αντικειμένων, άρα και ανθρώπων. Όπως ανέφερε, κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον δεν αποκλείεται οι άνθρωποι να διακτινίζονται ακόμη και στο διάστημα.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η τηλεμεταφορά αφορά κατά βάση την κατάσταση ενός σωματιδίου. «Εφόσον πιστεύει κανείς ότι δεν είμαστε παρά μια συλλογή ατόμων συνενωμένων με ένα συγκεκριμένο τρόπο, θεωρητικά φαίνεται δυνατό να τηλεμεταφέρουμε τους εαυτούς μας από το ένα μέρος στο άλλο. Πρακτικά, κάτι τέτοιο θα είναι πολύ απίθανο, αλλά το να πούμε ότι ποτέ δεν θα γίνει, αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Δεν θα το απέκλεια, επειδή κανείς θεμελιώδης φυσικός νόμος δεν το εμποδίζει. Αν όμως συμβεί ποτέ, θα είναι στο μακρινό μέλλον», δήλωσε ο Χάνσον.
Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει μια πολύ πιο φιλόδοξη τηλεμεταφορά σε απόσταση 1.300 μέτρων στο χώρο του πανεπιστημίου. Η προσπάθεια αυτή θα γίνει τον προσεχή Ιούλιο. Συνολικά σε όλο τον κόσμο, πέντε έως έξι επιστημονικές ομάδες ανταγωνίζονται για το ποιά θα πετύχει πρώτη την κβαντική τηλεμεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις, ίσως και με ταχύτητα μεγαλύτερη και από του φωτός.

 
*** Κβαντική τηλεμεταφορά πληροφορίας ανοίγει τον δρόμο για το κβαντικό διαδίκτυο
   , ,     


Το κβαντικό Διαδίκτυο προβλέπεται να είναι η πλατφόρμα επεξεργασίας πληροφοριών επόμενης γενιάς.  
Με τη χρήση κβαντικής τηλεμεταφοράς, άγνωστες κβαντικές καταστάσεις μπορούν να μεταφερθούν σε αυθαίρετες αποστάσεις σε ένα μέρος του οποίου η θέση είναι άγνωστη. 
Μία διεθνής ομάδα φυσικών κατάφερε για πρώτη φορά να τηλεμεταφέρει πληροφορία σε μία κβαντική μνήμη στερεάς κατάστασης, κάτι που αποτελεί προαπαιτούμενο για το μέλλον του κβαντικού διαδικτύου.
Κατά τη κβαντική τηλεμεταφορά δεν υφίσταται μεταφορά μάζας, αλλά μεταφέρεται μόνο η πληροφορία που περιγράφει την κατάσταση του κβαντικού συστήματος που εκπέμπει το σήμα. Το κβαντικό σύστημα που το λαμβάνει υιοθετεί όλες τις ιδιότητες της μεταδιδόμενης κβαντικής κατάστασης, δημιουργώντας ένα ακριβές αντίτυπο.

 Αυτού του είδους η τεχνολογία, βρίσκεται πίσω από μία νέα γενιά υπολογιστικών συστημάτων, περιλαμβανομένου και του κβαντικού ίντερνετ, το οποίο μεταξύ άλλων υπόσχεται την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ υπολογιστών με απόλυτη ασφάλεια.
 Η νέα ερευνητική εξέλιξη πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο της Γενεύης όπου η διεθνής επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε ένα κρύσταλλο εμποτισμένο με ιόντα σπάνιων γαιών ως κβαντική μνήμη, στην οποία τηλεμετέφεραν για πρώτη φορά πληροφορία μέσω ενός συνηθισμένου μέσου, όπως η οπτική ίνα.
Μία από τις βασικές απαιτήσεις για την τηλεμεταφορά πληροφοριών, είναι η δημιουργία συζευγμένων φωτονίων, με μήκος κύματος ανάλογο με τη διάμετρο της οπτικής ίνας. Τα συζευγμένα σωματίδια προβλέπονται από τη κβαντική φυσική, και είναι ζεύγη σωματιδίων που οι κβαντικές τους ιδιότητες αλληλοεπηρεάζονται (περιγράφονται από κοινή συνάρτηση), ακόμη και όταν βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους.
Η δημιουργία συζευγμένων φωτονίων με τόσο αυστηρές προδιαγραφές στο μήκος κύματος ήταν μία παραπάνω δυσκολία για τους ερευνητές, οι οποίοι ωστόσο κατάφεραν να παράγουν τέτοια ζεύγη, και μάλιστα σε δύο διαφορετικές υπέρυθρες συχνότητες.
Η πληροφορία που τηλεμετέφεραν εντέλει ήταν η πόλωση ενός φωτονίου με μήκος κύματος 1338nm. 

Το σήμα διήνυσε 12 χιλιόμετρα οπτικής ίνας για να μεταδοθεί από μία κβαντική μνήμη σε μία άλλη με επιτυχία, καθώς οι μετέπειτα μετρήσεις της πόλωσης του φωτονίου-δέκτη ήταν ακριβώς αυτές που προέβλεπε η κβαντική θεωρία.
Πρόκειται για άλλο ένα σημαντικό βήμα για τα κβαντικά υπολογιστικά συστήματα, τα οποία έχουν αρχίσουν να συγκεντρώνουν ένα ολοένα και αυξανόμενο ερευνητικό ενδιαφέρον.

Μετάφραση από learning-mind.com      ,   THE CURIOSITY OF CAT

*** Σε Ιάπωνες το Νόμπελ Φυσικής για τα μπλε φώτα LED
  ,     
Η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε σήμερα την απονομή του βραβείου Νόμπελ Φυσικής για το 2014  από κοινού στους Ισάμου Ακασάκι, Χιρόσι Αμάνο και  Σούτζι Νακαμούρα για την ανακάλυψη των διόδων εκπομπής  μπλε φωτός, η οποία επέτρεψε την παραγωγή πηγών LED που εκπέμπουν φως με σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας.              
Με την ανακάλυψή τους τη δεκαετία του ’90, οι τρεις επιστήμονες πυροδότησαν μία επανάσταση στην τεχνολογία λαμπτήρων. Ενώ υπήρχαν κόκκινες και κίτρινες φωτοδίοδοι για πολλά χρόνια, δίχως την ύπαρξη μπλε φωτοδιόδων η παραγωγή λευκού φωτός, το οποίο αποτελεί μία μείξη χρωμάτων, ήταν αδύνατη και ως συνέπεια ήταν αδύνατη και η  παραγωγή χρήσιμων λαμπτήρων με βάση τα LED. 

Για την κατασκευή μίας διόδου που θα εξέπεμπε μπλε φως, χρειάστηκαν τρεις δεκαετίες προσπαθειών και η ευφυΐα των τριών ερευνητών που πέτυχαν εκεί που οι υπόλοιποι αποτύγχαναν.         
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής στο μπλε LED
 
Την εποχή της κοινής τους ανακάλυψής  ο Ακασάκι  και ο Αμάνο εργάζονταν στο πανεπιστήμιο της  Ναγκόγια στην Ιαπωνία ενώ  ο Νακαμούρα σε μία εταιρία χημικών στην πόλη Τοκουσίμα. Η ανακάλυψή τους επέτρεψε τη παραγωγή λαμπτήρων LED και άλλαξε κυριολεκτικά το τοπίο στο χώρο του φωτισμού καθώς όπως περιγράφει η Σουηδική Ακαδημία: ο 20ός αιώνας φωτίστηκε από λαμπτήρες πυρακτώσεως ενώ ο 21ος θα φωτίζεται από LEDs.   
Η ανακάλυψή τους επέτρεψε τη παραγωγή λαμπτήρων LED και άλλαξε κυριολεκτικά το τοπίο στο χώρο του φωτισμού καθώς όπως περιγράφει η Σουηδική Ακαδημία.
 
Ενώ οι λαμπτήρες με βάση τα LEDs εκπέμπουν έντονο λευκό φως, είναι πολύ φιλικότεροι προς το περιβάλλον καταναλώνοντας λιγότερη ενέργεια ενώ έχουν και μεγαλύτερο χρόνο ζωής από τους παραδοσιακούς λαμπτήρες  φτάνοντας  τις 100.000 ώρες ζωής, σε αντίθεση με τις 1.000 των λαμπτήρων πυρακτώσεως και τις 10.000 των λαμπτήρων φθορισμού.
Η απόδοσή τους βελτιώνεται συνεχώς με τις αρτιότερες εκδόσεις τους να μπορούν σήμερα να σημειώσουν απόδοση (φωτεινότητα/ενέργεια) 16 φορές καλύτερη από αυτή των λαμπτήρων πυρακτώσεως και 70 φορές μεγαλύτερη από αυτή των λαμπτήρων φθορισμού.               
Καθώς υπολογίζεται πως το ένα τέταρτο της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας οφείλεται στο φωτισμό, η μετάβαση στους λαμπτήρες LED αναμένεται  να έχει σημαντικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, βελτιώνοντας παράλληλα και τη ζωή περισσότερων από 1.5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων οι οποίοι θα αποκτήσουν ευρύτερη πρόσβαση σε φωτισμό τα επόμενα χρόνια. 
naftemporiki 

*** Νετρίνα λύνουν κοσμικό μυστήριο
       

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, ο σχεδόν ταυτόχρονος εντοπισμός μιας έντονης δραστηριότητας ακτινών Χ από το κέντρο του Γαλαξία, με πολύ ενεργά νετρίνα που έφθασαν από την ίδια κατεύθυνση, ίσως αποτελέσει κλειδί στη λύση του μυστηρίου της προέλευσης των κοσμικών ακτίνων.
Οι κοσμικές ακτίνες αποτελούνται από φορτισμένα σωματίδια με μεγάλη μάζα τα οποία διασχίζουν το Σύμπαν με ενέργειες πολύ μεγαλύτερες και από τους πιο ισχυρούς επιταχυντές σωματιδίων που κατασκευάζουμε στη Γη. Ένας από τους μηχανισμούς που μπορεί να επιταχύνει τα σωματίδια σε τόσο υψηλές ταχύτητες είναι οι αστρικές εκρήξεις σουπερνόβα, ενώ άλλες κοσμικές ακτίνες έχουν άγνωστες μέχρι στιγμής πηγές αφού οι ιδιότητές τους δε μπορούν να εξηγηθούν από κάποιο γνωστό μηχανισμό.

«Η προέλευση των κοσμικών ακτίνων είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις στη σύγχρονη αστροφυσική, επειδή όμως η πορεία τους αλλοιώνεται από την παρουσία μαγνητικών πεδίων, η ανίχνευση της πηγής τους είναι μία δύσκολη υπόθεση», εξηγεί ο Τοσιχίριο Φούτζι, πειραματικός φυσικός στο πανεπιστήμιο του Σικάγο.
Πέρα από τις κοσμικές ακτίνες, υπάρχουν και τα νετρίνα, σωματίδια με πολύ μικρή μάζα και δίχως ηλεκτρικό φορτίο τα οποία είναι επίσης υποπροϊόντα των διαδικασιών που γεννούν τις κοσμικές ακτίνες. Καθώς τα νετρίνα δε παρεκκλίνουν από την πορεία τους υπό την παρουσία ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, μπορούν να αποτελέσουν κλειδί για τη λύση του μυστηρίου των κοσμικών ακτίνων, αρκεί να διαπιστωθεί πως προέρχονται από μία κοινή πηγή.
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύει το επιστημονικό περιοδικό Physical Review D, οι επιστήμονες έγιναν μάρτυρες μιας τέτοιας σύμπτωσης, όταν στις 9 Φεβρουαρίου του 2012 το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra είχε καταγράψει μία έντονη λάμψη ακτίνων Χ με προέλευση το κέντρο του Γαλαξία, στο οποίο πιστεύεται πως βρίσκεται μία υπερμεγέθης μαύρη τρύπα.
Τρεις ώρες αργότερα (χρονική περίοδο κατάλληλη ώστε τα μεγαλύτερα σωματίδια να έχουν διασπαστεί σε μικρότερα, μεταξύ των οποίων και νετρίνα), ένα τηλεσκόπιο νετρίνων που στεγάζεται στην Ανταρκτική εντόπισε ένα από τα πιο ενεργά νετρίνα που έχουν καταγραφεί ποτέ, επίσης με προέλευση το γαλαξιακό κέντρο, συνιστώντας πως ίσως η πηγή του να βρισκόταν εκεί.
Για να πειστούν οι επιστήμονες πως τα συγκεκριμένα νετρίνα που εντόπισαν το 2012 προέρχονται από το κέντρο του Γαλαξία θα χρειαστούν εκτενέστερες μετρήσεις σε όλο το φάσμα των ενεργειών, προκειμένου να υπολογιστεί και η ενέργεια του «επιταχυντή» που τα έστειλε στην άλλη άκρη του Γαλαξία. Εάν η ανακάλυψη επαληθευτεί θα πρόκειται για την πρώτη διαπιστωμένη πηγή νετρίνων υψηλών ενεργειών που ανακαλύπτεται ποτέ και θα αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα για την αποκρυπτογράφηση του μυστηρίου της πηγής των κοσμικών ακτίνων.

 naftemporiki

***  Σκοτεινή ύλη ή νετρόνια;
    
Η σκοτεινή ύλη προέκυψε στη φυσική έμμεσα, στη βάση της δυναμικής των γαλαξιών.
Πρώτος ο ελβετός αστρονόμος Fritz Zwicky, στη δεκαετία του 1930, παρατήρησε ότι οι γαλαξίες του γαλαξιακού σμήνους της Κόμης δεν κινούνταν σύμφωνα με τη νευτώνεια βαρύτητα.

 Ο Zwicky ανακάλυψε ότι οι γαλαξίες του γαλαξιακού σμήνους της Κόμης κινούνταν τόσο γρήγορα, που σύμφωνα με τους νόμους της κίνησης, θα έπρεπε να απομακρυνθούν μεταξύ τους και το σμήνος να διαλυθεί.
Η μόνη εξήγηση που σκέφτηκε για το γεγονός ότι το σμήνος διατηρείται ενωμένο και δε διαλύεται, ήταν ότι περιέχει εκατοντάδες φορές περισσότερη ύλη απ’ όση βλέπουμε με τα τηλεσκόπιά μας.
Έτσι, είτε οι νόμοι του Νεύτωνα ήταν λάθος για τις γαλαξιακές αποστάσεις ή το σμήνος της Κόμης περιείχε μεγάλες ποσότητες αόρατης ύλης που το συγκρατούσε ενωμένο. Αυτή ήταν η πρώτη υποψία για την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης.
Έκτοτε, προστέθηκαν και άλλα επιχειρήματα που καθιστούν την σκοτεινή ύλη αναπόφευκτο συστατικό του σύμπαντος – περίπου το 27%.
Όμως μέχρι σήμερα κανείς δεν κατάφερε να την ανιχνεύσει με έναν απευθείας τρόπο.
Το πείραμα DAMA/LIBRA στην Ιταλία ανήκει σε μία από τις πολλές έρευνες που ψάχνουν για αλληλεπιδράσεις των μυστηριωδών σωματιδίων της σκοτεινής ύλης με την κανονική ύλη.
Η πειραματική ομάδα είχε αναφέρει πρόσφατα ότι πιθανόν στα δεδομένα της να υπάρχει κάποιο σήμα που να σχετίζεται με την σκοτεινή ύλη. Ωστόσο, οι νέοι υπολογισμοί που δημοσιεύθηκαν στο Physical Review Letters από τον Jonathan Davis
[Fitting the Annual Modulation in DAMA with Neutrons from Muons and Neutrinos],
δείχνουν ότι ένα τέτοιο σήμα μπορεί να οφείλεται σε νετρόνια που δημιουργούνται από τα ηλιακά νετρίνα και μιόνια της ατμόσφαιρας [που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση των κοσμικών ακτίνων (πρωτόνια) με τα μόρια του αέρα].
Το πείραμα DAMA/LIBRA επικεντρώνεται σε μετρήσεις των διακυμάνσεων ροής σκοτεινής ύλης που πιθανόν να οφείλονται στον συνδυασμό της κίνησης της γης γύρω από τον ήλιο και του ηλιακού συστήματος μέσα στο γαλαξία μας. Οι ερευνητές παρατήρησαν μια περιοδική διακύμανση στα δεδομένα τους και αν τα σήματα αυτά οφείλονταν στα σωματίδια σκοτεινής ύλης, τότε θα θα έπρεπε να έχουν γαλαξιακή προέλευση.

Όμως για την ανίχνευση σωματιδίων σκοτεινής ύλης από το πείραμα DAMA / LIBRA απαιτείται συγκεκριμένη ενεργός διατομή στις αλληλεπιδράσεις των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης, όπως επίσης και συγκεκριμένα όρια στη μάζα των σωματιδίων της. Και τα όρια αυτά αποκλείονται από άλλα πειράματα αναζήτησης σκοτεινής ύλης.
Το γεγονός αυτό ώθησε τον Jonathan Davis από το πανεπιστήμιο του Durham να προτείνει μια εναλλακτική ερμηνεία των δεδομένων του πειράματος DAMA/LIBRA.

Σύγκριση των δεδομένων του πειράματος DAMA/LIBRA με τα διάφορα θεωρητικά μοντέλα (arxiv)
Για το σήμα του DAMA/LIBRA, σύμφωνα με την ανάλυση του Davis, ευθύνονται τα ηλιακά νετρίνα και τα ατμοσφαιρικά μιόνια. Τα νετρίνα και τα μιόνια, προσπίπτοντας στην θωράκιση μολύβδου της πειραματικής διάταξης, αλλά και στον βράχο που την περιβάλλει, δημιουργούν νετρόνια τα οποία στη συνέχεια αλληλεπιδρούν με τους βαρείς πυρήνες του ανιχνευτή, δημιουργώντας γεγονότα ανάκρουσης που μοιάζουν με τις υποτιθέμενες αλληλεπιδράσεις σκοτεινής ύλης. Η ροή των ατμοσφαιρικών μιονίων μεταβάλλεται με μια περίοδο, προσεγγιστικά ίση με την περίοδο ενός κύκλου της ηλιακής δραστηριότητας (περίπου 11 χρόνια).
Πάντως απαιτείται επιπλέον συλλογή δεδομένων από το πείραμα DAMA/LIBRA για να επιβεβαιωθεί οριστικά (ή όχι) η άποψη αυτή.
Πηγή: Katherine Kornei – physics.aps.org   ,  physicsgg.me 

***   Η ομορφιά της χημείας (εικόνες & video)
      
Την ομορφιά της χημείας φιλοδοξούν να αποκαλύψουν στον κόσμο ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας και του Tsinghua University Press, μέσα από ένα ξεχωριστό project που αξιοποιεί τα ψηφιακά μέσα και τεχνολογία.
 Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου project που φέρει την ονομασία «Όμορφη Χημεία» (Beautiful Chemistry), χημικές αντιδράσεις καταγράφονται μακροσκοπικά, σε υπερυψηλή ανάλυση 4K, σε πραγματικό χρόνο!
Δείτε ενδεικτικές λήψεις από χημικές αντιδράσεις...
































***  Παγετώνες «σμίλεψαν» το Γκραν Κάνιον του Αρη
   ,  
Ερευνητές στις ΗΠΑ ανακάλυψαν νέα ενδιαφέροντα ευρήματα για το Valles Marineris το εντυπωσιακό φαράγγι του Αρη που είναι και το μεγαλύτερο του ηλιακού μας συστήματος.

Πρόσφατες παρατηρήσεις έδειξαν ότι το Valles Marineris είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ., πλάτος 200 χλμ. και βάθος 7 χλμ. Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ. και βάθος 8 χλμ.
 Οι τελευταίες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα 10 χλμ.! Συγκριτικά, το Γκραν Κάνιον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ., 29 χλμ. πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει τα 1.800 μέτρα.
 Οι παγετώνες
Προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν υποδείξει την παρουσία παγετώνων στο γιγάντιο φαράγγι στο πολύ μακρινό παρελθόν του Αρη. Κάποια οι παγετώνες στιγμή έλιωσαν προκαλώντας τεράστιες πλημμύρες οι οποίες … σμίλεψαν τα τοιχώματα του.
Ερευνητές του Κολεγίου Bryn Mawr στην Πενσιλβάνια μελετώντας δεδομένα που έστειλε ο δορυφόρος MRO της NASA υποστηρίζουν ότι εντόπισαν στο φαράγγι ιζήματα η σύνθεση των οποίων επιβεβαιώνει την παρουσία των παγετώνων.
 Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η θερμότητα από τα τοιχώματα του φαραγγιού προκάλεσαν το λιώσιμο των παγετώνων. Στη συνέχεια ο λιωμένος πάγος αλληλεπίδρασε με το θείο που υπήρχε στην πρώιμη ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη. Ετσι σύμφωνα με τους ερευνητές το λιωμένο από τους πάγους νερό ήταν άκρως τοξικό. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geology». 
  tovima

*** Μη επανδρωμένο θαλάσσιο σκάφος που κινείται με ανανεώσιμη ενέργεια
    

Πληθώρα τεχνολογιών, με στόχο το χαμηλό κόστος λειτουργίας και τις υψηλές επιδόσεις, ενσωματώνει το Aquarius USV της Eco Marine Power. Πρόκειται για ένα μη επανδρωμένο θαλάσσιο σκάφος επιφανείας το οποίο αξιοποιεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Το Aquarius κινείται χάρη σε έναν υβριδικό ηλιακό-ηλεκτρικό κινητήρα (ΗΜΡ- hybrid marine power), που συνοδεύεται από ηλιακούς συλλέκτες. Το σκάφος ενσωματώνει την τεχνολογία EnerfySail, που εκμεταλλεύεται την ηλιακή και αιολική ενέργεια.
Οι μπαταρίες του επαναφορτίζονται είτε αυτόνομα εν πλω, είτε από πηγές στη στεριά ή σε άλλα σκάφη, μέσω προηγμένης τεχνολογίας που επιτρέπει την ταχεία επαναφόρτιση.

Επίσης, διαθέτει εξελιγμένα συστήματα που χρησιμοποιούν την πλατφόρμα ΚΕΙ 3240 – αρχιτεκτονική συστήματος που συναντάται σε μεγάλο εύρος σκαφών.
Παράλληλα, ενσωματώνει μεγάλη ποικιλία αισθητήρων που έχουν αναπτυχθεί από την εταιρεία και συλλέγουν δεδομένα πάνω και κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Τα δεδομένα αυτά είτε αποθηκεύονται στο σκάφος είτε μεταδίδονται σε σταθμούς ή σε άλλα πλοία. Η μετάδοση γίνεται μέσω Wi-Fi, δικτύων κινητής τηλεφωνίας ή δορυφορικών επικοινωνιών.
Πέρα από τη θάλασσα, ο σχεδιασμός του επιτρέπει τη λειτουργία σε αστικές περιοχές, ποταμούς, κόλπους και λίμνες, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα κατεβάσματος των καταρτιών για πιο stealth χαρακτηριστικά.
Στις αποστολές που θα μπορούσε να αναλάβει περιλαμβάνονται παρακολούθηση μόλυνσης λιμανιών, ωκεανογραφικές έρευνες, επιτήρηση θαλάσσιων πάρκων, περιπολίες και συλλογή θαλασσίων στοιχείων γενικότερα.
Το Aquarius έχει μήκος πέντε μέτρα και μέγιστο πλάτος οκτώ. Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2011 και αναμένεται οι πρώτες επιχειρησιακές δοκιμές ενός πρωτοτύπου να ξεκινήσουν το 2015.

naftemporiki

*** Στο παρασκήνιο της Wikipedia
   ,  

Υπάρχει μια Wikipedia γνωστή σε όλους. Μια ιντερνετική εγκυκλοπαίδεια η οποία φιλοδοξεί να συμπυκνώσει όλη την ανθρώπινη γνώση. Υπάρχει όμως και η Wikipedia του παρασκηνίου, εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις για το τι θα γραφεί, ποια άρθρα θα δημοσιευθούν και ποια θα καταργηθούν, όπου μαίνονται οι διαμάχες για έναν όρο ή μια φράση.
Αυτός είναι ένας χώρος όπου θεωρητικά ο καθένας μπορεί να εισέλθει και να συμμετέχει (εγώ, εσείς, ο καθένας που είναι εγγεγραμμένος). Υπάρχουν, ωστόσο, μυριάδες κανόνων και όρων που καθιστούν αδύνατη τη συμμετοχή ενός νεοφώτιστου.
Σήμερα η Wikipedia έχει 1,5 εκατομμύριο σελίδες στον κύριο κορμό της και 5 εκατομμύρια σελίδες στην παρασκηνιακή Wikipedia. Τι συμβαίνει λοιπόν σε αυτό το παρασκήνιο του πιο διαβασμένου και με τη μεγαλύτερη επιρροή σάιτ του πλανήτη;

Χώροι συζήτησης με ακατανόητο λεξιλόγιο
Η φιλοσοφία λειτουργίας  της εγκυκλοπαίδειας βρίσκεται στη βάση της. Στόχος της είναι η κοινότητα των πολιτών και δημιούργησε για τον σκοπό αυτό πολλούς χώρους που είναι αφιερωμένοι στη συζήτηση και στον διάλογο. Ο πιό εύκολος και επισκέψιμος χώρος είναι το Bistrot, το οποίο θυμίζει καφέ για συζήτηση ή εσωτερική Εφημερίδα όπου ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει ό,τι θέλει. Είναι ένας χώρος για να τραβήξει κάποιος την προσοχη των  wikipédi-ανών σε κάποιο θέμα, να ξεκινήσει μια συζήτηση για την εσωτερική λειτουργία ή να μοιραστεί ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Εδώ μιλάει κανείς για PDD, για SI, για Commons, για diffs, για R3R... τέλος πάντων, με ένα λεξιλόγιο που είναι δύσκολο να το κατανοήσει ο καθένας. Αν το να κατέχεις τις οδηγίες και τις αρχές του κεντρικού Wekipedia φτάνει, η μάθηση των κανόνων του meta Wikipedia είναι πολύπλοκο και απαιτεί μεγάλη επένδυση σε χρόνο. Οι χρήστες είναι συνήθως φοιτητές και αφιερώνουν πολλές ώρες καθημερινά στην εγκυκλοπαίδεια.
 
Πολυσελιδίτες, ολιγοσελιδίτες και Πυθίες: Καλωσήρθατε στον λαβύρινθο της Wiki 
Μέσα στον χώρο Bistrot, ο πόλεμος των «θρησκειών» της WP καλά κρατεί, με αφορμή τι είναι το καλύτερο για την εγκυκλοπαίδεια. Για παράδειγμα, ένας πόλεμος που μαίνεται χωρίς τέλος γίνεται ανάμεσα στο «πολυσελιδίτες» -αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν τις περισσότερες δυνατές σελίδες και στους «ολιγοσελιδίτες» -αυτούς που θέλουν λίγες σελίδες και αρνούνται να αφιερώσουν σελίδες στην επικαιρότητα ή σε ζωντανά πρόσωπα. Η καρδιά της αντιπαλότητας αφορά την κατάργηση των σελίδων, μια πρακτική με βαριές συνέπειες.
Στην ίδια περιοχή βρίσκεται επίσης ο χώρος Oracle ή  Reference Desk. Είναι το μέρος όπου οι συγγραφείς άρθρων της WP έρχονται για να ψάξουν απαντήσεις στις απορίες τους. Οι «Πυθίες» -όπως αυτοαποκαλούνται αυτοί που δίνουν τις απαντήσεις- μπορούν να δίνουν τις πιο απίστευτες τεχνικές λεπτομέρεις, να προτείνουν μια μετάφραση ενός αρμενικού κειμένου ή να ταυτοποιήσουν πάνω σε μια φωτογραφία την χρησιμότητα ενός αντικειμένου.
 
Ενας χώρος που μαίνονται τα δικαστήρια
Μια άλλη έκφανση της WP είναι η διοικητική της σκληρότητα. Πάρτε για παράδειγμα τη δημιουργία ενός άρθρου. Αν το περιεχόμενό του είναι αμφίβολης ποιότητας, τότε κινδυνεύει να υποστεί μια IS (suppression immédiate, άμεση διαγραφή) και να εξαφανιστεί σε λίγα λεπτά. Η IS είναι μια διοικητική απόφαση. Αντίθετα με τις αναρτήσεις, οι οποίες γίνονται αντικείμενο συζήτησης και συναπόφασης και γίνονται από τον οποιονδήποτε, οι IS ανήκουν αποκλειστικά στα διοικητικά στελέχη της Wikipedia (admininstrators, wikipedi-ανοί εκλεγμένοι με διευρυμένες αρμοδιότητες).
Για να υποστεί IS μια σελίδα πρέπει να παραβιάζει όλους τους κανόνες -αυτό που στην Wikipedia αποκαλείται «βανδαλισμός». Ωστόσο η χρήση IS έχει μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια, και οι admin  σβήνουν όλο και περισσότερα άρθρα επιβάλλοντας ένα είδος προ-λογοκρισίας.
Σε αυτή την περίπτωση μπορεί κάποιος να ξεκινήσει δικαστική διαμάχη εναντίον του Administratοr αλλά η πρακτική αυτή δεν έχει σχεδόν καμμία ελπίδα να καρποφορήσει και επιπλέον βάζει τέλος στην καριέρα του wikipedi-ανού που ξεκίνησε τα δικαστήρια, αφού οι admins δεν χωνεύουν καθόλου τον πόλεμο...
Ωστόσο δίνεται μια τελευταία ευκαιρία για όποιον αμφισβητεί τη διαγραφή άρθρου: Υπάρχει η  DRP (Αίτηση Αποκατάστασης Αρθρου) για την οποία απαιτείται να αποφανθούν δύο admins. Είναι ένα είδος Εφετείου της Wikipedia αλλά λαμβάνονται μέτρα για να μη γίνεται πλημμύρα αιτήσεων. Ωστόσο, αν η αίτηση αποκατάστασης άρθρου γίνει δεκτή, το άρθρο αποκαθίσταται και ξανανεβαίνει αλλά αυτόματα ταξινομείται στην κατηγορία  PaStec (τεχνικές σελίδες προς διαγραφή), φέρει ένα τίτλο «Αίτημα διαγραφής» και τίθεται στον διάλογο των wikipedi-ανών.
Ο διάλογος ξεκινάει και μπορεί να κρατήσει μια εβδομάδα, αν η απόφαση είναι άμεση, ή ένα μήνα, αν ο διάλογος έχει προβλήματα.
Admins εναντίον «παγωνιών»
Πίσω από αυτές τις διαμάχες, η μονή εξουσίας είναι πολύπλοκη ανάμεσα σε διάφορους τύπους χρηστών. Οι admins έχουν φυσικά ειδικές εξουσίες και προσπαθούν ακόμη και τώρα να τις διευρύνουν. Η μεγαλύτερη δύναμή τους είναι τα εργαλεία, δηλαδή τα ειδικά δικαιώματα που έχουν στο περιβάλλον WP)
Επίσης, έχουν και καθήκοντα τα οποία οι άλλοι δεν θέλουν να πάρουν -όπως, ο αγώνας σε πραγματικό χρόνο εναντίον του βανδαλισμού μέσω του Live RC, κουραστικές διαδικασίες διόρθωσης σελίδων κλπ. Περνούν πολλές ώρες καθημερινά σε αυτή τη δουλειά, χωρίς να πληρώνονται. Ορισμένοι το κάνουν αποκλειστική απασχόληση, χωρίς ποτέ οι ίδιοι να γράφουν άρθρα ή να συμμετέχουν στην έρευνα.
Απένταντί τους βρίσκονται τα λεγόμενα «παγώνια», άνθρωποι οι οποίοι γράφουν το περιεχόμενο προσκρούοντας συχνά στα εμπόδια που τους βάζουν οι admins. Kαι αυτοί θεωρούν ότι είναι η πραγματική καρδιά της εγκυκλοπαίδειας, χωρίς ωστόσο να θέλουν να πάρουν περισσότερες ευθύνες.
Σήμερα, η μάχη ανάμεσα στις διαφορετικές ομάδες (ή στις πολλαπλές υπο-ομάδες) βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Οι admins θέλουν να σώσουν τις γλωσσικές χρήσεις της Wikipedia και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν την λεγόμενη «σκούπα» απέναντι στους συγγραφείς των άρθρων. Αντίθετες φιλοσοφίες συγκρούονται στο παρασκήνιο και μεταβάλλουν καθημερινά τα κριτήρια συγγραφής των άρθρων, τις μεθόδους εμπλουτισμού του περιεχομένου και την γενική κατεύθυνση του φιλόδοξου σχεδίου της παγκόσμιας εγκυκλοπαίδειας. Μια μεταμόρφωση που μας αφορά όλους, wikiped-ιανούς ή όχι.
 
Πότε δημιουργήθηκε η Wikipedia
Ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2001 από τους  Jimmy Wales και Larry Sanger. Η «ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια» χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τις χορηγίες των χρηστών του ίντερνετ στο  Wikimedia Foundation. Υπάρχει, γιατί καθημερινά οι χρήστες γράφουν γιάυτή.
Η Harmonia Amanda είναι μια από τους admin της Wikipedia στα γαλλικά. Με αυτό το ψευδώνυμο  η τότε φοιτήτρια πρώτου έτους σε Μάστερ Ιστορίας στη Σορβόννη, είναι επιμελής συμμέτοχος της εγκυκλοπαίδειας.
«Ολα άρχισαν το 2008. Είδα ένα λάθος σε άρθρο της Wikipedia, το διόρθωσα και μετά γράφτηκα για να συμμετέχω τακτικά».
Η περιπέτεια ξεκίνησε. Εξελέγη admin από τους άλλους συμμετέχοντες το 2009 και σήμερα αφιερώνει 2-3 ώρες την ημέρα στην εγκυκλοπαίδεια. Εθελοντικά, φυσικά, όπως όλοι οι άλλοι. Κανείς δεν κερδίζει χρήματα με την Wikipedia. Ολα τα άρθρα δεν έχουν πνευματικά δικαιώματα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και για εμπορικούς λόγους. 
www.iefimerida.gr ,

***  Amelia: Προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη για εξυπηρέτηση πελατών
    

«Cognitive knowledge worker» είναι ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποιεί η IPsoft για την «Amelia»: μια πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης που έχει τη δυνατότητα να αλληλεπιδρά υπό «ανθρώπινους» όρους, κατανοώντας τι ζητεί -ακόμη και πώς νιώθει- ο πελάτης ο οποίος καλεί ένα κέντρο εξυπηρέτησης πελατών.
Η Amelia (όνομα εμπνευσμένο από την αμερικανίδα αεροπόρο Αμέλια Έρχαρτ), σύμφωνα με την εταιρεία, χρησιμοποιεί τα ίδια manuals οδηγιών σε φυσική γλώσσα με τους call center operators και μπορεί να «κληθεί» απευθείας από το cloud μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. «Μαθαίνει καθώς εργάζεται και παρέχει απαντήσεις υψηλής ποιότητας με συνέπεια, κάθε ημέρα του χρόνου, σε όποια γλώσσα και να μιλούν οι πελάτες σας» υποστηρίζεται.

Παράλληλα η εταιρεία κάνει λόγο για πλήρεις δυνατότητες παραμετροποίησης των παρεχόμενων υπηρεσιών, ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις οικονομικές δυνατότητες που έχει μια επιχείρηση, ενώ υπογραμμίζει ότι χρέωση υπάρχει μόνο για ευνοϊκά και συγκεκριμένα αποτελέσματα τα οποία καθορίζονται ανάλογα.
Αν και η προοπτική συστημάτων τέτοιου είδους δημιουργεί ανησυχίες όσον αφορά στις «ανθρώπινες» θέσεις εργασίας, η εταιρεία διαβεβαιώνει ότι η χρήση της Amelia συνεπάγεται απαλλαγή της ανθρώπινης δημιουργικότητας από μονότονες και επαναλαμβανόμενες εργασίες, οι οποίες καταλαμβάνουν το 80% της καθημερινής ζωής. «Με τεχνολογία αιχμής η οποία εξομοιώνει τον ανθρώπινο εγκέφαλο, μπορεί κανείς να μειώσει το κόστος διεργασιών αυτού του 80% και να απελευθερώσει κεφάλαιο που μπορεί να επενδυθεί εκ νέου σε λειτουργίες υψηλής αξίας» αναφέρεται στην ιστοσελίδα της εταιρείας.
Η Amelia έχει ως μοντέλο της τον ανθρώπινο εγκέφαλο, και ως εκ τούτου γίνεται πιο έξυπνη με το πέρασμα του χρόνου. Η IPsoft εξηγεί τις διαδικασίες λειτουργίας της σε τέσσερα βήματα: εάν κατανοήσει την ερώτηση, απαντά στο αίτημα. Εάν ξέρει την απάντηση στο ερώτημα, τότε προχωρεί στη διαδικασία επίλυσης του ζητήματος. Εάν δεν την ξέρει, την αναζητεί στο web ή στο intranet. Εάν δεν μπορεί να βρει την απάντηση, τότε προωθεί το ερώτημα σε άνθρωπο «συνάδελφο», τις ενέργειες του οποίου παρατηρεί για εμπειρία και μελλοντική χρήση.
Όπως υποστηρίζει η εταιρεία, η Amelia είναι αρκετά έξυπνη για να αλληλεπιδρά ως άνθρωπος, χωρίς να προϋποτίθεται οι άνθρωποι με τους οποίους έρχεται σε επαφή να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά της- κάτι που την καθιστά ιδανική για να παρέχει customer experience κορυφαίας ποιότητας. Επίσης, τονίζεται ότι είναι ειδικά σχεδιασμένη για να αντιλαμβάνεται συναισθήματα και να απαντά ανάλογα, καθώς και να κατανοεί προβλήματα τα οποία εκφράζονται γενικά και όχι συγκεκριμένα.
Η Amelia είναι σε θέση να κατανοεί το πλήρες νόημα φράσεων αντί να αναγνωρίζει απλά μεμονωμένες λέξεις και να δημιουργεί «χάρτες» των πληροφοριών που της διατίθενται έτσι ώστε να μπορεί να συμπεράνει σε ποιες ενέργειες πρέπει να προβεί για την επίλυση ενός προβλήματος, ενώ «μιλάει» πάνω από 20 γλώσσες.
Όσον αφορά στις χρήσεις της, η IPsoft υποστηρίζει ότι, από τη στιγμή που η Amelia μαθαίνει όπως θα μάθαινε ένας νέος εργαζόμενος, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορα σενάρια. Προς το παρόν υφίσταται πιλοτική χρήση σε τομείς όπως help desks τεχνολογικού χαρακτήρα, υποστήριξη επιχειρήσεων financial trading, παροχή εξειδικευμένης βοήθειας σε μηχανικούς κ.α.

naftemporiki 

***  Πώς προέκυψε το σήμα $ του αμερικανικού δολαρίου; (video)
    

Είναι ένα σήμα με το οποίο είμαστε όλοι πάρα πολύ εξοικειωμένοι με, αλλά γνωρίζετε από που προέρχεται;
Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο απαντάει το συναρπαστικό νέο βίντεο των Mental Floss, που παρουσιάζει ο YouTuber Κραιγκ Μπενζιν
Μία θεωρία ξεκινάει από τον Αμερικανό μαθηματικό Φλοριάν Καζόρι το 1928 στο βιβλίο του, «Ιστορία των Μαθηματικών Συμβόλων». Σύμφωνα με τον Καζόρι το σύμβολο "$" είχε πιθανώς ξεκινήσει ως μια συντομογραφία για το ισπανικό πέσο, και όχι το αμερικανικό δολάριο.

Οι Ισπανοι της Αμερικής τον 16ο αιώνα χρησιμοποιούσαν για το Πέσο την συντομογραφία PS και η σύντμηση τους δημιούργησε το $
Ωστόσο υπάρχουν πολλές θεωρίες ακόμη για την προέλευση του που εξηγεί ο Μπενζίν στο βίντεο.
  
iefimerida.gr  .


***  Δέκα προβλέψεις του 1900 που έγιναν πραγματικότητα
    

Συνήθως, στην αρχή κάθε έτους περιοδικά, εφημερίδες και portals κάνουν προβλέψεις για το τι αναμένουμε να δούμε τον επόμενο χρόνο τεχνολογικά, πολιτικά και οικονομικά.
 Αν κάνουμε όμως μια αναδρομή θα δούμε ότι αυτή δεν είναι τωρινή συνήθεια αφού ανέκαθεν άρεσε στους ανθρώπους να κάνουν προβλέψεις. To ΒΒC έκανε μια έρευνα και βρήκε ότι το 1900 ένας Αμερικανός πολιτικός μηχανικός, ο John Elfreth Watkins έγραψε στο γυναικείο περιοδικό Ladies’ Home Journal ένα άρθρο με μερικά πράγματα που θα συμβούν μέσα στον επόμενο αιώνα δηλαδή μέχρι το 2000. Και έπεσε μέσα!
 Διαβάστε τις 10 προβλέψεις που τον επιβεβαίωσαν.
 1. Θα υπάρχουν έγχρωμες ψηφιακές φωτογραφίες
Ο Watkins δεν είχε, βέβαια, χρησιμοποιήσει τη λέξη «ψηφιακή» αλλά είχε προβλέψει με ακρίβεια το πώς οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούν τη νέα φωτογραφική τεχνολογία.
 2. Οι Αμερικανοί θα είναι ψηλότεροι
«Οι Αμερικανοί θα είναι ψηλότεροι από 2 έως 5 εκατοστά.» Ο Watkins είχε αλάνθαστη ακρίβεια εδώ, λέει ο κ. Nilsson. Ο μέσος Αμερικανός άνθρωπος το 1900 ήταν περίπου 1.68 – 1.70 και το 2000 ο μέσος όρος ήταν 1.75.
 3. Θα υπάρχουν κινητά τηλέφωνα
«Τα ασύρματα τηλεφωνικά και τηλεγραφικά κυκλώματα θα καλύπτουν ολόκληρο τον κόσμο. Ένας σύζυγος στη μέση του Ατλαντικού θα είναι σε θέση να συνομιλεί με τη γυναίκα του κάθεται στο σπίτι της στο Σικάγο. Θα είμαστε σε θέση να τηλεφωνούμε στην Κίνα τόσο εύκολα όσο εμείς τώρα τηλεφωνούμε από τη Νέα Υόρκη, στο Μπρούκλιν.» είχε γράψει τη στιγμή που οι διεθνείς τηλεφωνικές κλήσεις ήταν πράγμα ανήκουστο εκείνες τις μέρες.
 4. Θα υπάρχουν προ-μαγειρεμένα φαγητά
«Τα έτοιμα φαγητά θα είναι παρόμοια με τα σημερινά σπιτικά δικά μας» είχε γράψει τη στιγμή που αυτό δεν ήταν καν ιδέα!
 5. Η σταδιακή αύξηση του πληθυσμού
«Πιθανότατα να υπάρχουν από 350 εκατομμύρια έως 500 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αμερική» προέβλεψε. Ο αριθμός είναι υπερβολικά υψηλός, λέει ο Nilsson, αλλά ο Watkins μάντεψε τουλάχιστον προς τη σωστή κατεύθυνση.
 6. Θα υπάρχουν λαχανικά θερμοκηπίου
«Ο χειμώνας θα μετατραπεί σε καλοκαίρι και η νύχτα σε μέρα από τους γεωργούς, με ηλεκτρικά καλώδια κάτω από το χώμα και μεγάλους κήπους σε θερμοκήπια.» είπε ο Watkins.
 7. Η εφεύρεση της τηλεόρασης
«Ο άνθρωπος θα βλέπει σε όλο τον κόσμο. Πρόσωπα και πράγματα όλων των ειδών θα τίθενται στο επίκεντρο των καμερών που συνδέονται ηλεκτρικά με οθόνες σε αντιδιαμετρικά αντίθετες άκρες των κυκλωμάτων». Ο Watkins προέβλεπε κάμερες και οθόνες που συνδέονται με ηλεκτρικά κυκλώματα, ένα όραμα πραγματοποιήθηκε πλήρως τον 20ο αιώνα από διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα.
 8. Ύπαρξη τανκς
«Τεράστια φρούρια πάνω σε τροχούς θα εξορμούν σε όλους τους ανοιχτούς χώρους με την ταχύτητα που έχουν τα τρένα σήμερα.»
 Ο Leonardo da Vinci είχε μιλήσει για αυτό, λέει ο Nilsson, αλλά ο Watkins είχε δει ένα βήμα παρακάτω. Δεν υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που να ήταν τόσο διορατικοί.
 9. Θα αυξηθεί το μέγεθος των φρούτων
«Οι φράουλες που θα τρώνε τα εγγόνια μας θα έχουν το μέγεθος του μήλου!» Από το 1900 έως σήμερα βρέθηκαν πολλές ποικιλίες φρούτων που είναι έχουν μεγαλύτερο μέγεθος σε σχέση με το παρελθόν. Ο Watkins υπήρξε υπερβολικά αισιόδοξος όσον αφορά τις φράουλες.
 10. Θα υπάρχουν τρένα Express
«Τα τρένα θα κινούνται με περίπου 1,5 χλμ το λεπτό. Θα υπάρχουν τρένα Express που θα κάνουν 240 χιλιόμετρα την ώρα!» έγραψε. Ακριβώς 100 χρόνια μετά η ναυαρχίδα της Amtrak των σιδηροδρομικών γραμμών, το Acela Express έχει τελική ταχύτητα των 240 χλμ/ώρα, αν και η μέση ταχύτητα είναι σημαντικά μικρότερη από εκείνη.     newsbomb

*** Αποκωδικοποιώντας τα μυστικά των Ναζί - Συσκευή Enigma (video)
    

Με αφορμή την προβολή της ταινίας "The Imitation Game" που αναμένεται να κάνει μεγάλη επιτυχία από τον επόμενο μήνα.
Εκτός από την ατομική βόμβα, δεν υπήρχε μεγαλύτερο μυστικό στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, από το Bletchley Park. To Bletchley Park ήταν μια αντισυμβατική μονάδα αποτελούμενη από πολίτες κυρίως και είχε στις τάξεις της τα κορυφαία μυαλά της εποχής και ίσως του 20 αιώνα όπως ο Alan Turing, και ο Tom Flowers.

Το Bletchley Park κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Έσπασε τον απαραβίαστο κώδικα των συσκευών κρυπτογράφησης των Ναζί, Enigma αλλά και της Lorenz, δίνοντας έτσι στους συμμάχους υπερπολύτιμες πληροφορίες για τις κινήσεις και τα σχέδια των Ναζί συμβάλοντας καταλυτικά στην νίκη των συμμάχων.                  
                              ο Alan Turing, και ο Tom Flowers
Το μεγαλύτερο επίτευγμα όμως του Bletchley Park και των ανθρώπων του ήταν η κατασκευή εκ του μηδενός συσκευών που η ανθρωπότητα θα γνώριζε αρκετά χρόνια αργότερα σαν υπολογιστές. Δεν ήταν ο ENIAC το 1946 ο πρώτος υπολογιστής που κατασκευάστηκε ποτέ. Ήταν ο Colossus το 1944 αλλά δυστυχώς για τον Alan Turing, και τον Tom Flowers, το απόρρητο του Bletchley Park κράτησε για 30 χρόνια.     
Απόλυτη μυστικότητα σκέπαζε τα επιτεύγματα των ανθρώπων που εργάστηκαν εκεί.
Την άνοιξη του 1946, εκδόθηκε μια διαταγή για την καταστροφή όλων των αρχείων που αφορούσαν την πιο απόρρητη επιχείρηση των Συμμάχων κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου: Τη μονάδα αποκωδικοποίησης στο Bletchley Park.
Ο κόσμος θα μάθαινε πολλές δεκαετίες αργότερα τα απίστευτα κατορθώματα που λαμπρά μυαλά είχαν καταφέρει εκεί κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Κλείνοντας αυτήν την περιγραφή θα αναφέρω μόνο ότι ο κόσμος των υπολογιστών και ο τωρινός κόσμος του Internet προέρχεται από τις θεμελιώδεις ιδέες του Alan Turing.
H συσκευή "Enigma"

  ***Το ντοκιμαντέρ αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Γυρίστηκε το 1999. Δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ σε dvd.Μόνο σε VHS.Δεν έχει παιχτεί ποτέ από τα μεγάλα δορυφορικά κανάλια όπως το History το National Geographic ή το Discovery.
    
Η μετάφραση του έγινε εξ ακοής και ήταν πολύ δύσκολη λόγω των πολλών τεχνικών λεπτομερειών αλλά και της ιδιαιτερότητας του ότι η ομιλία των ηλικιωμένων ανθρώπων (πρώην προσωπικό του Bletchley Park κατά τη διάρκεια του πολέμου) είναι τις περισσότερες φορές ακατάληπτη.
Μετάφραση εξ ακοής και συγχρονισμός από: disi69
     

***  Μύθοι και αλήθειες για την επίδραση του φεγγαριού στον άνθρωπο

    


Η πανσέληνος κατείχε ανέκαθεν μία μυστικιστική θέση στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι δεν είναι προκαλεί έκπληξη ότι πολλοί μύθοι από τους λυκάνθρωπους, μέχρι την τρέλα να σχετίζονται με αυτή. Τι πραγματικά ισχύει όμως;
Μια σειρά από μελέτες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών έχουν προσπαθήσει να αποδείξουν τη στατιστική σχέση μεταξύ της σελήνης - ιδιαίτερα της πανσελήνου και της ανθρώπινης βιολογίας ή συμπεριφοράς. Η πλειοψηφία ωστόσο των μελετών δεν έχει βρει κάποια σύνδεση.

Ωστόσο μία πιθανή έμμεση σχέση της πανσελήνου με τον άνθρωπο είναι ότι πριν τον σύγχρονο φωτισμό, το φως της πανσέληνου κρατούσε ξύπνιους τους ανθρώπους το βράδυ και η στέρηση ύπνου σχετίζεται με ορισμένα προβλήματα βιολογικά και ψυχολογικά.
Το φεγγάρι και οι παλίρροιες
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται περίπου 75% από νερό, και έτσι οι άνθρωποι ρωτούν συχνά αν μας επηρεάζει η πανσέληνος όπως επηρεάζει τη θάλασσα. Το φεγγάρι και ο ήλιος συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τις παλίρροιες στους ωκεανούς της Γης. Αλλά οι παλίρροιες είναι γεγονότα μεγάλης κλίμακας. Αυτά συμβαίνουν λόγω της διαφοράς στη βαρυτική επίδραση στη μία πλευρά ενός αντικειμένου (όπως η Γη) σε σύγκριση με το άλλο. Ωστόσο, δεν υπάρχει μετρήσιμη διαφορά στην επίδραση της βαρύτητας του φεγγαριού στο ανθρώπινο σώμα. Ακόμη και σε μια μεγάλη λίμνη, οι παλίρροιες είναι δευτερεύουσες. Στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, για παράδειγμα, οι παλίρροιες δεν υπερβαίνουν τα 2 εκατοστά, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA)
Επιληψία
Μια μελέτη στο περιοδικό Επιληψία και Συμπεριφορά το 2004 δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων και της πανσέληνου, ακόμα κι αν μερικοί ασθενείς πιστεύουν ότι οι επιληπτικές κρίσεις τους πυροδοτούνται από την πανσέληνο. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι επιληπτικές κρίσεις στο παρελθόν είχαν συσχετισθεί με μαγεία ή δαιμονισμό συμβάλλοντας σε μια μακροχρόνια φυσική τάση του ανθρώπου να βρει το μυθικό και όχι ιατρικές εξηγήσεις.
Ψυχιατρείο
Μια μελέτη του 2005 από τη ερευνητές της Mayo Clinic, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Psychiatric Services, εξέτασε τον αριθμό των ασθενών που ελέγχθηκαν σε ένα ψυχιατρικό τμήμα επειγόντων περιστατικών μεταξύ 6 μ.μ. και 6 π.μ. κατά τη διάρκεια αρκετών ετών. Οι ερευνητές δε βρήκαν καμία στατιστικά σημαντική διαφορά στον αριθμό των επισκέψεων στις τρεις νύχτες γύρω από την πανσέληνο σε σχέση με άλλες βραδιές.
Χειρουργείο
Μήπως οι γιατροί και οι νοσοκόμες δουλεύουν χειρότερα κατά τη διάρκεια της πανσελήνου; Όχι, σύμφωνα με μια μελέτη στο τεύχος του περιοδικού Αναισθησιολογίας του Οκτωβρίου 2009. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κίνδυνοι είναι οι ίδιοι ανεξάρτητα ποια ημέρα της εβδομάδας ή του χρόνου που έχετε προγραμματίσει μία επέμβαση.
Ωστόσο δεν απορρίπτουν όλες οι μελέτες την επίδραση της πανσέληνου στον κόσμο:
Τραυματισμοί κατοικιδίων
Κατά τη μελέτη 11.940 περιπτώσεων στο Κτηνιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα έκτακτα περιστατικά αυξάνονται κατά 23% για τις γάτες και 28% για τα σκυλιά τις ημέρες γύρω από την πανσέληνο.
Ελλειψη ύπνου
Στο Journal of Affective Disorders το 1999, οι ερευνητές πρότειναν ότι πριν σύγχρονο φωτισμό, το φεγγάρι ήταν μια σημαντική πηγή φωτισμού που επηρέαζε τον κύκλο ύπνου-εγρήγορσης, την περίοδο της πανσελήνου.   
iefimerida.gr


*** Η Εσωτερική Σχολή του Πυθαγόρα
  ,   

Η εσωτερική σχολή του Πυθαγόρα θεωρείται το πρώτο πανεπιστήμιο του κόσμου, όπου η διδασκαλία γινόταν με μυστηριακό και συμβολικό τρόπο. Πρώτος ο Πυθαγόρας εισήγαγε στην Ελλάδα το σύστημα της πρακτικής φιλοσοφίας, της ηθικής των ανθρωπίνων καθηκόντων.
 Η φιλοσοφία του βοηθούσε τον άνθρωπο να εξυψώσει βαθμιαία την ψυχή και το νου του, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην πρόοδο της ίδιας της ανθρωπότητας.
Παρόλο που η σχολή του, ριζοσπαστικά για την εποχή του, δεχόταν και άνδρες και γυναίκες, η διδασκαλία του προοριζόταν για λίγους, ή όπως εκείνος έλεγε : «μη είναι προς πάντας πάντα ρητά». Προοριζόταν γι' αυτούς που μπορούν να ξεπεράσουν «τις δοκιμασίες», που μπορούν να σφυρηλατήσουν τον χαρακτήρα τους για να δεχτούν έτοιμοι πλέον την Αλήθεια.
 Συνήθιζε να διαχωρίζει τους μαθητές σε εξωτερικούς και Εσωτερικούς (την διάκριση αυτή ο Πυθαγόρας την είχε διδαχτεί από τους Αιγύπτιους Ιερείς, οι οποίοι εφάρμοζαν ένα παρόμοιο σύστημα διδασκαλίας). Οι εξωτερικοί μαθητές ήταν εκείνοι που παρακολουθούσαν τις «δημόσιες» ακροάσεις κατά τις οποίες ο Πυθαγόρας επέλεγε τους μελλοντικούς Εσωτερικούς Μαθητές του. Στο ακροατήριο αυτό μιλούσε για τον σεβασμό στους νόμους, την αλληλεγγύη, την ομόνοια, την φιλία κ.λπ.
Η εισδοχή των μαθητών στην Σχολή, καθώς και η διδασκαλία, γινόταν όπως στις σχολές Μυστηρίων. Ο υποψήφιος έπρεπε να περάσει κάποιες Δοκιμασίες, για να μπορέσει να γίνει αποδεκτός στον χώρο και να μαθητεύσει στην Σχολή.
Οι Πυθαγόρειοι πίστευαν ότι οι μορφασμοί, το γέλιο και η φυσιογνωμία του ανθρώπου φανέρωναν τον χαρακτήρα του, γι' αυτό πάρα πολλές φορές ο Πυθαγόρας και οι «Μαθηματικοί» του παρακολουθούσαν αρκετά τους υποψήφιους πριν να τους επιλέξουν.
«Η φύση αγαπάει να κρύβεται», όπως έλεγε ο Ηράκλειτος. Για τον λόγο αυτό οι Εσωτερικοί μαθητές τηρούσαν όρκο σιωπής. Το ρήμα μυώ: κλείνω τα μάτια, ή κλείνω το στόμα, γνωστό σε όλες τις Σχολές Μυστηρίων, προδιαθέτει τον υποψήφιο να μην αποκαλύψει στους αμύητους όλα όσα πρόκειται να διδαχτεί. Εξάλλου εκείνοι οι οποίοι δεν είχαν «σφυρηλατήσει» το πνεύμα τους κινδύνευαν να παραμορφώσουν τις αλήθειες.
Ο μαθητής θα έπρεπε να είναι δυνατός χαρακτήρας, γι' αυτό και μια από τις πρώτες δοκιμασίες ήταν να περάσει μια νύχτα σε ένα σπήλαιο όπου κατά τον θρύλο υπήρχαν κακά πνεύματα και φαντάσματα. Αυτός που αδυνατούσε να παραμείνει δεν γινόταν δεκτός.
Επίσης έπρεπε να ξεπεράσει την υπεροψία του και να καταλάβει αυτό που ο Σωκράτης έλεγε : «ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα». Για τον λόγο αυτό έβαζαν τον νεόφυτο για μερικές μέρες μόνο του να διαλογιστεί πάνω σε μια γεωμετρική μορφή.
Αφού γινόταν αυτό, τον παρουσίαζαν στο αμφιθέατρο μπροστά σε όλους, όπου εκεί οι παλιότεροι μαθητές τον έκαναν να αντιμετωπίσει τη δοκιμασία της υπεροψίας,. κάνοντας φανερή την άγνοιά του, και να αντιληφθεί ότι, όπως αναφέρει ένας μύθος από την ανατολή, για να δεχτείς κάτι καινούργιο πρώτα από όλα να αποβάλεις αυτό που ήδη έχεις.
Στην αρχική φάση οι δοκιμασίες ήταν ψυχολογικού τύπου (έλεγχος και στερέωμα των συγκινήσεων), όπου ο σκοπός βέβαια ήταν να μπορέσει ο μαθητής να βρει την διανοητική και την ηθική ικανότητα, ώστε να αντεπεξέλθει στις ίδιες τις δοκιμασίες της καθημερινής ζωής.
Αφού ξεπερνούσε τις πρώτες αυτές «δυσκολίες» γινόταν Νεόφυτος. Εδώ οι δοκιμασίες ήταν κυρίως πάνω στην φαντασία του. Αυτό στηριζόταν στην διδασκαλία του Πυθαγόρα που έλεγε ότι «πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι και όχι όπως θα θέλαμε να τα φανταστούμε». Να αποκτήσει ο μαθητής αντικειμενικότητα και κοινή λογική.
Αφού περνούσε από την φάση αυτή, γινόταν Ακουσματικός, όπου για πέντε ολόκληρα χρόνια δεν είχε άλλο δικαίωμα από το να ακούει την διδασκαλία (οι μαθητές άκουγαν μόνο την φωνή χωρίς να βλέπουν τον Πυθαγόρα). Από εκεί εξάλλου πήρε το όνομα της και η Σχολή: «Ομακοείον», χώρος όπου όλοι ακούνε μαζί.
Μερικά από τα μαθήματα της φάσης αυτής ήταν: το μυστικό της δυαδικότητας του ανθρώπινου όντος, ψυχολογία, ασκήσεις για την ηθική ανάπτυξη της προσωπικότητας, αυτοέλεγχος.
  Τα μυστικά των μαθηματικών, την μυστηριακή δύναμη του Χρυσού Αριθμού, μάθαιναν εκείνοι οι μαθητές οι οποίοι εκτός των άλλων είχαν συμπληρώσει το 28ο έτος της φυσικής τους ηλικίας.
Από την φάση αυτή και μετά μπορούσαν αν ήθελαν να ξαναενταχθούν στην κοινωνική ζωή (από όπου είχαν αποτραβηχτεί, για να μπορέσουν να μαθητεύσουν) βοηθώντας τους συνανθρώπους τους. Ονομάζονταν έτσι πολιτικοί («καθίσταται έτσι χρήσιμος στους ομοίους του, οφείλει να ακτινοβολεί περί εαυτόν την θερμότητα και το φως που έλαβε»).
Λίγοι ήταν αυτοί όμως οι οποίοι έφταναν σε ένα ανώτερο στάδιο, γινόταν Σεβαστικοί ή Μαθηματικοί. Αυτός ο βαθμός επέτρεπε στον μυημένο πραγματική κυριαρχία, τόσο στον ίδιο του τον εαυτό όσο και επί του περιβάλλοντος κόσμου, ορατού και αόρατου. Κύριο μέλημα τους ήταν τα μαθήματα και η εποπτεία της Σχολής, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι, δίπλα στον Πυθαγόρα, μυούνταν στα μυστήρια της φύσης, της αστρονομίας και της αστρολογίας.
Για τους Πυθαγόρειους η συντροφικότητα και η φιλία είχαν ύψιστη σημασία γιατί καθρέπτιζαν την Παγκόσμια Αγάπη. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας προέτρεπε τους μαθητές του να αναπτύξουν φιλία μεταξύ τους, μάλιστα όταν κάποτε τον ρώτησαν «τι εστί φίλος» εκείνος απάντησε «το άλλο εγώ».

*** Η Φθινοπωρινή Ισημερία και τα Ελευσίνια Μυστήρια
    

Σύμφωνα με την Μυθολογία μας, ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων πιστεύεται ότι ήταν ο Εύμολπος ή ο Μουσαίος ο οποίος ήταν γιος του Ορφέα
Τα ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ αποτελούν αναμφισβήτητα ένα από τους πιο ιερούς και σεβαστούς θεσμούς, ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την Μυθολογία μας, ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων πιστεύεται ότι ήταν ο Εύμολπος ή ο Μουσαίος ο οποίος ήταν γιος του Ορφέα, υπάρχουν όμως και πλήθος άλλων εκδοχών, έτσι ώστε σήμερα να είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, ως προς τον λόγο της εμφάνισή τους, τον τρόπο της διεξαγωγής τους αλλά το ακριβές περιεχόμενο των διδασκαλιών και των μυήσεών τους.
Αυτό όμως που γνωρίζουμε σήμερα, με βεβαιότητα, είναι ότι υπήρχαν τα ΜΙΚΡΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ, τα οποία αποτελούσαν την βασική προετοιμασία για την διεξαγωγή των ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ που ήταν βεβαίως και τα σημαντικότερα, τα οποία διαρκούσαν 9 Ημέρες, ξεκινώντας από την δέκατη Πέμπτη ημέρα του μήνα Βοηδρομιώνα.
Ωστόσο επειδή δεν υπάρχει πλήρης αντιστοιχία μεταξύ του αρχαίου ημερολογίου και του σημερινού, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ακριβή ημερομηνία, της διεξαγωγής τους και για τον λόγο αυτόν, έχουν κατά καιρούς προταθεί πολλές και διάφορες εκδοχές.
Σήμερα θα επιχειρήσουμε μία νέα προσέγγιση του υπολογισμού της ακριβούς ημερομηνίας της διεξαγωγής των Ελευσινίων Μυστηρίων, βάσει κάποιων ιδιαίτερων αστρονομικών χαρακτηριστικών, τα οποία ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν λάβει υπόψη τους οι σύγχρονοι ερευνητές.
Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίες μυστηριακές τελετές, ήταν πάντοτε άμεσα συνδεδεμένες με κάποια συγκεκριμένα αστρονομικά φαινόμενα.
Μέσα στον μήνα Σεπτέμβριο λοιπόν, τον μήνα της διεξαγωγής των Ελευσινίων Μυστηρίων, συμβαίνει ένα αστρονομικό γεγονός κορυφαίας σημασίας, το οποίο δεν θα μπορούσε σε καμμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητο από το, επίσης κορυφαίο, αυτό θρησκευτικό γεγονός.
Πρόκειται βεβαίως για την ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ η οποία πραγματοποιείται στις 23/9.
Από την στιγμή που γνωρίζουμε ότι τα Ελευσίνια Μυστήρια διαρκούσαν 9 ημέρες, είναι πολύ λογικό να υποθέσει κανείς ότι η Φθινοπωρινή Ισημερία θα έπρεπε να συμπίπτει με την ημέρα της ΛΗΞΗΣ τους!
Στην περίπτωση αυτή είναι φυσικά πολύ εύκολο να υπολογίσουμε την ημέρα της έναρξής τους, η οποία θα έπρεπε να ήταν στις 14/9.
Η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι στις 14/9 γιορτάζουμε σήμερα την ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.
Το γεγονός αυτό δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίο, διότι η σχηματική απεικόνιση των δύο αξόνων ενός Σταυρού, υποκρύπτει ακριβώς την εξισορρόπηση δύο αντίθετων δυνάμεων, της οριζόντιας και της κάθετης, οι οποίες εμφανίζονται πλέον συνδεδεμένες και εναρμονισμένες.
Αυτό σημαίνει ότι το νόημα που υποκρύπτεται στο σύμβολο του Σταυρού, σε μια πιο εσωτερική ερμηνεία, θα μπορούσε να ταυτίζεται απολύτως με το αποτέλεσμα το οποίο συμβολίζει η εσωτερική ερμηνεία των Ισημεριών, η οποία επιφέρει την  
ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.             
Όπως γνωρίζουμε, κατά την διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, υπάρχουν 4 ιδιαιτέρως καθοριστικές ημέρες, που αποτελούν ΤΑ ΠΟΛΙΚΑ ΖΕΥΓΗ ΔΥΟ ΑΞΟΝΩΝ:Ο πρώτος άξονας του Σταυρού, εμφανίζεται από την θέση της γης επάνω στην τροχιά της, κατά τις ημέρες των δύο Ισημεριών και αντίστοιχα ο δεύτερος άξονας, εμφανίζεται κατά τις ημέρες των δύο Ηλιοστασίων.
Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα στο παραπάνω σχήμα, να ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΟΥΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, που αφορά στην σύνδεση αυτών των τεσσάρων αστρονομικών γεγονότων, τα οποία είναι τα εξής:
Το ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ στις 22 Δεκεμβρίου που είναι η μικρότερη σε διάρκεια ημέρα του έτους,
Το ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ στις 22 Ιουνίου που είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα του έτους,
Η ΕΑΡΙΝΗ ΚΑΙ Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ στις 21 Μαρτίου και 23 Σεπτεμβρίου που είναι οι δύο μοναδικές απολύτως χρονικά ΙΣΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ κατά την διάρκεια ενός έτους.
Θα μπορούσαμε επομένως να κατανοήσουμε την αξία και την μυστική διδασκαλία των Ελευσινίων Μυστηρίων, μόνο αν καταφέρουμε να ερμηνεύσουμε την εσωτερική ψυχική λειτουργία της «ΗΜΕΡΑΣ» και της «ΝΥΧΤΑΣ» της Ψυχής μας.
Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές σε προηγούμενα άρθρα μας, κάθε Άνθρωπος λειτουργεί σαν ένα ΔΙΠΟΛΟ, όπου ο ένας πόλος της εκφράζει τον ΝΟΥ μας και άλλος πόλος εκφράζει την ΨΥΧΗ μας.
Βάσει αυτής της λειτουργίας της διπολικής έκφρασης, πραγματοποιείται το σύνολο όλων των Ανθρώπινων ενεργειών.
Είναι γνωστό ότι ο ΝΟΥΣ και η ΨΥΧΗ μας χαρακτηρίζονται από αντίθετες ιδιότητες, όπως ακριβώς η ΛΟΓΙΚΗ και το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ που απορρέουν από αυτά τα δύο βασικά ζωτικά μας όργανα.
Έτσι λοιπόν, όταν παίρνουμε μία απόφαση χρησιμοποιώντας τον Νου ή την λογική μας, σαν αποτέλεσμα αυτής της ενέργειάς μας, «διαμαρτύρεται» το συναίσθημα ή η Καρδιά μας.
Το γεγονός αυτό μάς οδηγεί σε μία κατάσταση ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ, η οποία μας οδηγεί τελικά δεν μας επιτρέπει να βιώσουμε την ευτυχία, αφού λόγω αυτής της εσωτερικής μας σύγκρουσης, είναι προφανές ότι ποτέ δεν μένουμε ικανοποιημένοι από το τελικό αποτέλεσμα των πράξεων μας.
Για να συνδεθούμε με τα Ελευσίνια Μυστήρια, θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε αυτήν την διαρκή ανισορροπία της Ανθρώπινης συμπεριφοράς που αφορά στην εσωτερική λειτουργία ενός Ανθρώπου, με την διαρκή ανισορροπία της διάρκειας της ημέρας και την νύχτας, δηλαδή τον τρόπο λειτουργίας του Ημερονυκτίου στον πλανήτη Γη.
Όπως γνωρίζουμε, κατά την διάρκεια ενός έτους, κάθε εικοσιτετράωρο που περνάει, διακρίνεται από διαφορετική διάρκεια ημέρας και νύχτας, που διαρκώς διαφοροποιούνται, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ.
Συνδέοντας λοιπόν το Ανθρώπινο Σώμα μας, με το Σώμα του πλανήτη μας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι:
Ο Πόλος της Ψυχής μας αντιστοιχεί στην Νύχτα και ο Πόλος του Νου μας, αντιστοιχεί στην Ημέρα.
Νύχτα= Ψυχή
Ημέρα= ΝουςΣίγουρα δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβαινε κατά την διάρκεια της Ελευσίνιας Μύησης. Θα μπορούσαμε όμως να συμπεράνουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα της τελευταίας ημέρας της Μύησης, το οποίο συμπίπτει με την ημέρα της Φθινοπωρινής ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ, αφορά στην απόκτηση μιας μοναδικής δυνατότητας:
Να φέρουμε σε ΙΣΟ ΜΕΡΟΣ αυτές τις δύο άνισες και ανισομερείς λειτουργίες των δύο πόλων μας, έτσι ώστε να καταφέρουμε εισέλθουμε σε ένα νέο εξελικτικό επίπεδο, κατά το οποίο θα μπορούμε πλέον να λειτουργούμε συνδυάζοντας απολύτως τις αποφάσεις της λογικής και του συναισθήματός μας, όπως ακριβώς συμβαίνει την ημέρα της ΙΣΗ-ΜΕΡΙΑΣ, έτσι ώστε να βιώσουμε τελικά την πραγματική ευτυχία, που σήμερα λείπει από την ζωή μας!
Βεβαίως ο τελικός στόχος των Μυστηρίων, δεν αφορά απλώς σε αυτήν την κατανόηση της λειτουργίας αυτής της διπολικής μας κατάστασης, αλλά στην ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ της ΙΣΗΣ ΜΕΡΑΣ και ΝΥΧΤΑΣ, δηλαδή του απόλυτου ελέγχου των αντιδράσεών μας, σε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ! astrology


***   Ο δάσκαλος Αριστοτέλης
  ,  
Το 1980 κυκλοφόρησε στην ιταλία ένα μυθιστόρημα που θα γινόταν μέσα σε λίγα χρόνια μία από τις μεγαλύτερες εκδοτικές επιτυχίες. Μία τριετία αργότερα εκδόθηκε και στις ΗΠΑ, όπου επέτυχε το σχεδόν αδιανόητο για βιβλίο ξένου συγγραφέα: επί 150 και πλέον εβδομάδες παρέμεινε στον κατάλογο ευπώλητων των «New York Times». Τίτλος του, «Το όνομα του ρόδου» και συγγραφέας του ο Ουμπέρτο Εκο.
Ηταν ένα μυθιστόρημα ασυνήθιστο και η επιτυχία του, λένε, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη σοφή αστυνομική πλοκή του, στο ότι οι χαρακτήρες του είναι τόσο φανταστικά όσο και πραγματικά πρόσωπα, δίνοντάς μας μια εντυπωσιακή εικόνα της μεσαιωνικής Ευρώπης μέσω της μυθοπλασίας.

Πέραν όμως αυτών, με το βιβλίο του ο ευφυέστατος Ιταλός είχε την ευκαιρία, διεισδύοντας στη μεσαιωνική σκέψη, να μας παρουσιάσει τη μέθοδο των σχολαστικών: του Φραγκίσκου της Ασίζης, του Θωμά Ακινάτη και άλλων, δηλαδή εκείνων που μελέτησαν και ερμήνευσαν το έργο του Αριστοτέλη. Αλλωστε, η υπόθεση του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται στις αρχές του 14ου αιώνα σε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων, στο οποίο βρισκόταν το χαμένο χειρόγραφο του δεύτερου μέρους της «Ποιητικής» του Αριστοτέλη - ενώ το διασωζόμενο πρώτο αναφέρεται στην τραγωδία, το δεύτερο αφορά την κωμωδία.
Το εύρημα του Εκο έχει λογική βάση. Στο διασωζόμενο χειρόγραφο περιέχεται η νύξη ότι υπάρχει και μια δεύτερη μελέτη, για την κωμωδία. Και αυτό είχε προκαλέσει πλήθος από εικασίες μέσα στους αιώνες.
Πέρα από αυτά τα συναρπαστικά, προκύπτει και ένα άλλο συμπέρασμα: ότι η Ευρώπη καθ' όλη τη διάρκεια του ύστερου Μεσαίωνα υπήρξε αριστοτελική. Αλλά σε μεγάλο βαθμό και αργότερα, ως τα τέλη του 16ου αιώνα, όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας αν ανατρέξει στις σχετικές μελέτες.
Ιησουίτες και Αριστοτέλης
Ο Αριστοτέλης έγινε γνωστός στην Ευρώπη τον 12ο αιώνα από τον Αβερρόη (1126-1198), ο οποίος γεννήθηκε στην Κόρδοβα της Ανδαλουσίας και πέθανε στο Μαρακές. Υπήρξε ο πρώτος συστηματικός σχολιαστής του και πατέρας του σχολαστικισμού.
Εκτοτε η σκέψη του μεγάλου Σταγιρίτη διαποτίζει είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο τις πολιτικοοικονομικές θεωρίες, την κοινωνιολογία, τη μεταφυσική, την αισθητική, την ηθική και κάθε τομέα του επιστητού, όπως αναλύθηκαν και ερμηνεύθηκαν στη Δύση. Και επιπλέον, το εκπαιδευτικό σύστημα. Πολλά από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια, και κατ' εξοχήν αυτά που φέρουν το όνομα του ιδρυτή του Τάγματος των Ιησουιτών Ιγνάτιου Λογιόλα, είναι αριστοτελικά. (Ενα είδος πανεπιστημίου, άλλωστε, ήταν και η Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη, το Λύκειον, ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της πόλης, μαζί με αυτό της Ακαδημίας του Πλάτωνα και του Κυνοσάργους. Το Λύκειον βρισκόταν στην περιοχή μεταξύ του Σαρόγλειου Μεγάρου και του Ωδείου Αθηνών. Από τον περασμένο Ιούνιο, μάλιστα, ο αρχαιολογικός χώρος είναι επισκέψιμος και λειτουργεί καθημερινά, 8 π.μ.-8 μ.μ., με είσοδο είτε από την οδό Ρηγίλλης είτε από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.)
Οι Ιησουίτες προχώρησαν ένα βήμα πιο μπροστά από τον Αβερρόη και προσπάθησαν να συνδυάσουν την αριστοτελική φιλοσοφία με το χριστιανικό δόγμα. Τα αποτελέσματα υπήρξαν εντυπωσιακά, επειδή οι Ιησουίτες δεν στόχευαν μόνο στο να εξηγήσουν τον Αριστοτέλη, αλλά και στο να ερμηνεύσουν μέσω του έργου του το χριστιανικό δόγμα με ορθολογικό τρόπο. Επόμενο ήταν να μην περιορίζονται σε όσα είπε πράγματι ο φιλόσοφος, αλλά και στο τι θα μπορούσε να είχε πει - και έτσι εξηγείται εν πολλοίς το ενδιαφέρον τέσσερις αιώνες αργότερα των στρουκτουραλιστών (που τόσο θόρυβο έκαναν στην εποχή τους) για την ιησουίτικη παράδοση. Πέραν όμως αυτού, οι αναφορές των Ιησουιτών βασίζονταν πάντοτε στην αριστοτελική μεθοδολογία. Τέτοιος υπήρξε λίγο-πολύ ο πυρήνας της διδασκαλίας τους, γι' αυτό και το Ιησουίτικο Πανεπιστήμιο δεν ήταν παρά ένας συνδυασμός του καθολικού μοναστηριού και του Αριστοτελικού Λυκείου.
Το σώμα, η ψυχή και ο νους
Ο Αριστοτέλης ήταν ο ιδεώδης φιλόσοφος για τις θεολογικές μελέτες των Ιησουιτών, όπως και των Δομινικανών που προηγήθηκαν. Και η λέξη «θεολογία», άλλωστε, είναι αριστοτελική, όπως προκύπτει από το έργο του «Μετά τα φυσικά», όπου τη συναντούμε, και καθώς παρατηρεί ο Μπέρτραντ Ράσελ, «είναι ένα από τα ονόματα που χρησιμοποιεί για ό,τι εμείς ονομάζουμε μεταφυσική». Από τον Αριστοτέλη αντλούνται και τα επιχειρήματα ή αποδείξεις περί ύπαρξης του Θεού, τον οποίο θεωρεί ως βασική αρχή της ζωής, άποψη απολύτως συμβατή με το χριστιανικό δόγμα (υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι ένας χριστιανός θεολόγος θα αλλάξει αυτό που πρέπει να αλλάξει).
Η ενότητα ύλης και πνεύματος, σώματος και ψυχής, είναι αριστοτελική και δεν έχει αντικατασταθεί σήμερα με κάποια καλύτερη ή τουλάχιστον πειστικότερη. Απορρίπτοντας το δόγμα περί μετεμψύχωσης των Πυθαγορείων, ο Αριστοτέλης προχώρησε και σε μια άλλη σημαντική διάκριση: αυτήν ανάμεσα στον νου και την ψυχή. Και η πολύ κατοπινή μεταφορά (που βολεύει τους αγνωστικιστές) ότι το Σύμπαν είναι ένα είδος κοσμικού νου ενδεχομένως δεν θα είχε διατυπωθεί αν δεν είχε υπάρξει ο Αριστοτέλης.
Κατά συνέπεια, δεν είναι συμπτωματικό που ιησουίτες ιεραπόστολοι επιχείρησαν να διαδώσουν τη διδασκαλία του Αριστοτέλη ακόμη και στη μακρινή Κίνα, όπου καθαυτό το έργο του Σταγιρίτη δεν προκάλεσε το ενδιαφέρον που περίμεναν όταν άρχισε να μεταφράζεται στα κινεζικά τον 17ο αιώνα. Δεν συνέβη εν τούτοις το ίδιο με το έργο του Ευκλείδη, το οποίο έγινε δεκτό με ενθουσιασμό.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για τους λόγους που το αριστοτελικό έργο άφησε σχεδόν αδιάφορους τους Κινέζους. Ενδεχομένως επειδή διέθεταν τον δικό τους δάσκαλο της αρετής, τον Κομφούκιο. Ομως υπάρχει πιο αριστοτελικό έργο στα Μαθηματικά από την ευκλείδεια γεωμετρία; Και είναι τυχαίο που στα αγγλόφωνα λύκεια μέχρι πριν από τρεις δεκαετίες οι μαθητές αποκαλούσαν το μάθημα της Γεωμετρίας «Euclid»;
Ερμήνευσε τα πάντα
Αν ισχύει εκείνο που πίστευαν οι Αλεξανδρινοί, ότι ο Αριστοτέλης έγραψε περίπου 400 έργα, ο καθένας μπορεί να σκεφτεί το μέγεθος και το εύρος των ενδιαφερόντων του. Αλλά και τα 47 που διασώθηκαν είναι αρκετά προκειμένου να συμπεράνουμε πόσο ο Αριστοτέλης αναζήτησε και διατύπωσε απαντήσεις για τα πάντα. Οσο για το γεγονός ότι κάποια δεν είναι απολύτως γνήσια, ότι δηλαδή είτε τα έγραψαν εν μέρει μαθητές ή οπαδοί του είτε πρόσθεσαν παραγράφους, δεν αναιρεί την αξία τους, αρκεί μόνο να λάβουμε υπ' όψιν ότι τα «Ανάλεκτα» του Κομφούκιου γράφτηκαν από μαθητές του. Και στις δύο περιπτώσεις, κυριαρχεί το πνεύμα του δασκάλου.
Τα κείμενα του Αριστοτέλη συνοψίζουν το περιεχόμενο της διδασκαλίας του και μπορεί κάποιος να φανταστεί το επίπεδο αυτής της διδασκαλίας, όπου ένας και μόνον άνθρωπος είχε την ικανότητα να μιλήσει, να αναλύσει και να συστηματοποιήσει το νόημα και το περιεχόμενο του κόσμου τόσο στο σύνολό του όσο και στα επί μέρους.
Το σημαντικότερο, ωστόσο, δεν είναι πόσες και ποιες από τις θεωρίες του επαληθεύτηκαν, όπως και η αξία του Νεύτωνα δεν μειώνεται επειδή η θεωρία του περί βαρύτητας αντικαταστάθηκε από τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Το σημαντικότερο είναι ότι σε αυτόν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε, η διατύπωση της φύσης και του χαρακτήρα του συλλογισμού (όπως παρουσιάζεται στο επί αιώνες αναντικατάστατο έργο του για την τυπική λογική), η ανάπτυξη της σκέψης, η οποία μας καθιστά ικανούς να αποκτήσουμε ολοκληρωμένη εικόνα του κόσμου που μας περιβάλλει, του ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να γίνουμε, τι να πετύχουμε και γιατί υπάρχουμε σε τούτο τον κόσμο. Και ακόμη, πώς συνδέεται το αισθητό με το υπεραισθητό, ποιες φυσικές δυνάμεις κινούν τα ακίνητα, τι υπάρχει πέρα από εμάς.
Πρόδρομος της «θεωρίας»
Κάποιοι έχουν υποστηρίξει πως ο Αριστοτέλης ήταν ο μεγαλύτερος ταξινόμος που εμφανίστηκε ποτέ και με αυτό εννοούν στην ουσία ότι δεν ήταν «πραγματικός» φιλόσοφος - σε αντίθεση με τον Πλάτωνα, του οποίου υπήρξε μαθητής. Οι Δομινικανοί, όμως, που επεξεργάστηκαν τις θεωρίες των νεοπλατωνιστών και του ερμητισμού, επηρεάστηκαν στον ίδιο βαθμό και από το έργο του Αριστοτέλη.
Το ότι ο Πλάτωνας υποκατέστησε τον Αριστοτέλη στην Αναγέννηση ισχύει μόνον εν μέρει. Και αν σήμερα κάποιοι νεότεροι σχετικιστές, αποδομιστές ή γενικώς μεταμοντέρνοι απορρίπτουν τον Αριστοτέλη, αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτε.
Ο σχετικιστής δεν μπορεί να δεχθεί ότι υπήρξε άνθρωπος που κατάφερε να συσχετίσει τα πάντα, να δημιουργήσει ένα σύστημα ενότητας και να διατυπώσει την αρχή της μέσα σε μία παράγραφο, όπως είναι, αν τον μεταφέρει κανείς και σε άλλα πεδία, ο ορισμός του για την τραγωδία: «Εστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω, χωρίς εκάστω των ειδών εν τοις μορίοις, δρώντων και ου δι' απαγγελίας, δι' ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». (Σε ελεύθερη απόδοση: «Η τραγωδία είναι λοιπόν η μίμηση μιας πράξης σπουδαίας και ολοκληρωμένης - η οποία διαθέτει κάποια διάρκεια - με λόγο ποιητικό· τα μέρη της διαφέρουν στη φόρμα τους, αναπαριστάται και δεν απαγγέλλεται, ενώ, προκαλώντας τη συμπόνια και τον φόβο του θεατή, επιτυγχάνει τη λύτρωσή του από παρόμοια ψυχικά συναισθήματα».)
Η αριστοτελική άποψη της ενότητας, καθώς προκύπτει από τον παραπάνω ανυπέρβλητο ορισμό, δεν έχει ξεπεραστεί. Δεν μπορεί να γραφτεί κείμενο που να στοχεύει στη διάρκεια χωρίς να ανταποκρίνεται στις τρεις προϋποθέσεις της ενότητας: ενότητα του μύθου (ή αλλιώς της υπόθεσης), ενότητα χώρου και ενότητα χρόνου. Και όλα τα κείμενα που γράφτηκαν στον 20ό αιώνα κατά παράβαση του παραπάνω ορισμού αυτού θα έμεναν σε πειραματικό επίπεδο και δεν θα άντεχαν στον χρόνο.
Ο ορισμός, όπως και το σύνολο της «Ποιητικής», δεν αφορά μόνο την τραγωδία. Οπως είναι γενικά παραδεκτό, πρόκειται για το πρώτο κείμενο θεωρίας της λογοτεχνίας που μαζί με το μεταγενέστερο «Περί ύψους» του Λογγίνου συνιστούν τα θεμέλιά της.
Το σημαντικότερο έργο του Εριχ Αουερμπαχ «Μίμησις» έχει τις ρίζες του στον Αριστοτέλη.
Οι νεότεροι θεωρητικοί που χρησιμοποιούν κατά κόρον τον όρο «ποιητική» (λ.χ. ο Τοντορόφ έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο με τίτλο «Η ποιητική της πρόζας») στον Αριστοτέλη παραπέμπουν, ακόμη και εκείνοι που τον απορρίπτουν. Και είναι εντυπωσιακό ότι ενώ οι τελευταίοι θεωρούν σημαντικότερο τον Πλάτωνα, χρησιμοποιούν αριστοτελικούς όρους.
Αλλά το πού συγκλίνουν και πού αποκλίνουν οι θεωρίες των δύο μεγαλύτερων φιλοσόφων της αρχαιότητας είναι ένα τεράστιο ζήτημα. Ποιες, για παράδειγμα, είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές ανάμεσα στις υποστασιοποιημένες «ιδέες» του Πλάτωνα και τις «μορφές» του Αριστοτέλη; Ας σημειώσουμε εδώ ότι ο μαθητής (ο Αριστοτέλης) ξεκινά από τον δάσκαλό του (τον Πλάτωνα) για να κινηθεί στο πεδίο που έχει ο ίδιος δημιουργήσει. Και τούτο, μολονότι αυτονόητο, έχει μεγαλύτερη σημασία από τη μια φορά κι έναν καιρό διάσημη θεωρία περί «δια-φωράς» του Ντεριντά.
Η παραγωγική σκέψη
Τα διασημότερα έργα του Αριστοτέλη, μαζί με την «Ποιητική», είναι τα «Πολιτικά», τα «Ηθικά Νικομάχεια», τα «Φυσικά» (μαζί με το «Περί ουρανού») και βεβαίως η «Λογική», βασικό μάθημα επί αιώνες στα λύκεια της Δύσης (και στη χώρα μας).
Η επίδρασή του στον Καντ και στον Χέγκελ είναι εμφανέστατη. Δεδομένου ότι ο Μαρξ μετέφερε στο πεδίο του ιστορικού υλισμού τη χεγκελιανή διαλεκτική, θα λέγαμε ότι και ο ιδρυτής του διαλεκτικού υλισμού ήταν κατά μία έννοια αριστοτελικός, αν μάλιστα λάβουμε υπ' όψιν την παρατήρηση του Μπέρτραντ Ράσελ ότι ο Μαρξ υπήρξε ο τελευταίος οικοδόμος ενός μεγάλου συστήματος στη φιλοσοφία.
Ο Αριστοτέλης επιχείρησε το επίσης αδιανόητο για έναν φιλόσοφο: να συνδυάσει τη φιλοσοφία με την επιχειρηματολογία του κοινού νου - και αυτό αποτελεί γνώρισμα μόνο των μεγάλων δασκάλων. Η ουσία και το παράδειγμα της διδασκαλίας δεν διατυπώθηκαν από κανέναν άλλον ως σήμερα με την ελλειπτικότητα και την ακρίβεια που διακρίνουμε στο αριστοτελικό έργο.
Η φιλοσοφία και η σκέψη του Αριστοτέλη είναι κατά κύριο λόγο παραγωγική (από το γενικό στο μερικό). Το αντίθετό της, η επαγωγική σκέψη, αναπτύχθηκε αργότερα στην Αλεξάνδρεια. Στις μέρες μας είναι και οι δύο απαραίτητες, ανάλογα με το αντικείμενο και τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσει ο καθένας τα επιχειρήματά του. Η διαφορά τού τότε με το τώρα είναι ωστόσο τεράστια. Η παιδεία για τον Αριστοτέλη ήταν μέσον ατομικής ολοκλήρωσης, σαν να λέμε αυτοσκοπός, και όχι μέσον επαγγελματικής ή κοινωνικής ανάδειξης όπως σήμερα.
Αριστοτέλης και Μέγας Αλέξανδρος
Στην «Ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας» ο Μπέρτραντ Ράσελ θεωρεί «μηδαμινή» την επίδραση του Αριστοτέλη στον διασημότερο μαθητή του: τον Μ. Αλέξανδρο, για τον οποίο μάλιστα γράφει, παραθέτοντας τον Α. Γ. Μπεν, πως ήταν «υπερφίαλος, μέθυσος, σκληρός, εκδικητικός και άξεστα δεισιδαίμων» και πως συνδύαζε «τα ελαττώματα ενός ορεσίβιου σκωτσέζου οπλαρχηγού με την εξαλλοσύνη ενός ανατολίτη δεσπότη».
Εντάξει, οι πρωθύστεροι ψόγοι δεν είναι κάτι σπάνιο στην παγκόσμια σκέψη, ιδίως αν πρόκειται για την περιοχή των ιδεών. Ο Χέγκελ, όμως, κρίνοντας από τη σταδιοδρομία του Αλεξάνδρου, αποφαίνεται πως αποδεικνύει την πρακτική χρησιμότητα της φιλοσοφίας, θυμίζοντας έτσι και το πρακτικό (διδακτικό) περιεχόμενό της που αποτελούσε ακράδαντη πεποίθηση του Αριστοτέλη.
Πρωθύστερο είναι και το επιχείρημα ότι ενώ ο φιλόσοφος έλεγε πως ιδεώδης πολιτεία είναι εκείνη που δεν υπερβαίνει τους 100.000 κατοίκους, ο μαθητής του δημιούργησε την πρώτη τεράστια αυτοκρατορία στον κόσμο. Απόδειξη ότι πολλούς αιώνες αργότερα η ιδέα της πόλης-κράτους, έστω και υπό διαφορετικές συνθήκες, αποκτά νέα μορφή με τις πόλεις της ιταλικής Αναγέννησης. (Αλλωστε, αναγέννηση σημαίνει και αναγέννηση της ιδέας της πόλης.)
Αλλά γιατί η ιδέα της ενότητας του κόσμου, έστω και μέσω των πολεμικών επιχειρήσεων, δεν είναι μεταφορικά, ας πούμε, της κοσμοαντίληψης ότι εφόσον υπάρχει ενότητα σε όλα τα αισθητά και τα υπεραισθητά (που προκύπτει ευθέως από την αριστοτελική διδασκαλία) να μη δημιουργηθεί και ένα ενιαίο πολυεθνικό κράτος; Αν δεν συνέβαινε αυτό, το πολιτιστικό έργο του Αλεξάνδρου δεν θα μπορούσε να αιτιολογηθεί. Γιατί η πράξη, όταν έχει τέτοιους στόχους, προκύπτει πάντοτε από τη διδασκαλία.
Ολοκληρωμένη εκπαίδευση
Οι μεταμοντερνιστές ή, τέλος πάντων, εκείνοι τους οποίους χαρακτηρίζουμε έτσι, δηλαδή μια γενιά σχετικιστών η οποία αναδύθηκε εξαιτίας της πνευματικής κόπωσης που χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό σήμερα την κουλτούρα και κατ' εξοχήν την ακαδημαϊκή εκπαίδευση στη Δύση, απορρίπτουν τον Αριστοτέλη. Είναι λίγο-πολύ αναπόφευκτο ένας σχετικιστής να θεωρεί τον συστηματικό ως αντίπαλό του.
Η εξειδίκευση σήμερα έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που το αριστοτελικό παράδειγμα, αυτό της ολοκληρωμένης εκπαίδευσης, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα. Πριν από κάμποσα χρόνια ο Ρόμπερτ Γκρέιβς έγραφε πως «το να ξέρει κανείς μόνον ένα πράγμα σημαίνει πως διαθέτει το μυαλό ενός βαρβάρου». Θα μπορούσε να το έχει πει - άλλωστε το είπε με διαφορετικά λόγια εδώ κι εκεί - ο μεγάλος Σταγιρίτης.
Η μόρφωση και η καλλιέργεια τον καιρό του Αριστοτέλη ήταν έννοιες ταυτόσημες - όχι πλέον σήμερα, και τούτο συνιστά ένα από τα σοβαρά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Μπορεί κάποιος να γνωρίζει ένα γνωστικό αντικείμενο σε πλάτος και σε βάθος, αλλά να μην είναι μορφωμένος άνθρωπος, δηλαδή ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Οι κοινωνίες των ημερών μας περισσότερο από το να παρέχουν τη γνώση ενδιαφέρονται να τη διαχειριστούν. Αυτό έχει τεράστιες συνέπειες στο πεδίο της εξουσίας, δηλαδή της πολιτικής όπου μοιάζει να έχει χαθεί η αριστοτελική αρχή της αρετής, με άλλα λόγια η σχέση της ηθικής με την πολιτική.
Η ολοκληρωμένη εκπαίδευση είναι αίτημα που χρονολογείται ήδη από τη δεκαετία του 1950. Τη σημασία και την κρισιμότητά της τόνισε ο Αλντους Χάξλεϋ σε ένα από τα μαθήματά του με τίτλο «The Integrated Education» (Η ολοκληρωμένη εκπαίδευση) στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Μπάρμπαρα στην Καλιφόρνια το 1959.
Τα κείμενα αυτών των μαθημάτων συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο που εκδόθηκε με τίτλο «The Human Situation» (Η ανθρώπινη κατάσταση). Το βιβλίο δυστυχώς δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά. Τον πολυμαθή εκείνον συγγραφέα, ο οποίος στο μυθοπλαστικό και δοκιμιακό του έργο καλύπτει ένα τεράστιο πεδίο του επιστητού, γι' αυτό και χαρακτηρίστηκε αναγεννησιακός, θα μπορούσαμε κατά τη γνώμη μου πολύ ευκολότερα να τον ονομάσουμε αριστοτελικό.
Η Ευρώπη εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να είναι και σήμερα αριστοτελική. Η ιδέα περί «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», λ.χ., για όσους τουλάχιστον δεν περιορίζονται στο να την αντιμετωπίζουν ως απλή διαδικασία τεχνικής φύσεως, είναι στον πυρήνα της αριστοτελική. Και ας την απειλούν τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχει όραμα ενότητας που να μην προϋποθέτει τον Αριστοτέλη. Εκπαίδευση και αρετή - αυτό είναι το παράδειγμα του Σταγιρίτη, πέραν του φιλοσοφικού του έργου. Στην εκπαίδευση, άλλωστε, έλεγε πρόσφατα σχετικά ο πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, Αλαν Γκρίνσπαν, πρέπει να βασίσουν το μέλλον τους οι σημερινές κοινωνίες. Με μια διαφορά εν τούτοις. Ο Αριστοτέλης έβλεπε την εκπαίδευση απολύτως συνυφασμένη με την αρετή - και όχι με την κουλτούρα του χρήματος. Και η αρετή έχει δύο μορφές: είναι και πρακτική και θεωρητική. Μόνον η δεύτερη, όμως, οδηγεί στην ευδαιμονία.
Βιστωνίτης Αναστάσης
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

*** Πώς πήραν το όνομά τους γνωστές περιοχές της Αθήνας
    
Οι επικρατέστερες ιστορίες που κρύβονται πίσω από τα ονόματα διαφόρων συνοικιών της πρωτεύουσας
Εξάρχεια, Πλάκα, Μετζ, Θησείο, Γκύζη … σε μια προσπάθεια καταμέτρησης των πυκνοκατοικημένων σήμερα περιοχών της πρωτεύουσας πολλά ονόματα έρχονται στο νου, αυτό που παραμένει ίσως άγνωστο είναι η αφορμή της κάθε ονοματοδοσίας.

 Ποιος ήταν ο Έξαρχος και γιατί ο Γύζης μετονομάστηκε σε Γκύζης, βρέθηκε πράγματι κάποια πλάκα που έδωσε το όνομά της στην ομώνυμη περιοχή και ποιοι αέρηδες φυσούσαν στην Πλάκα… Αν και οι εκδοχές για κάποιες από αυτές είναι αρκετές και αμφιλεγόμενες σε μια προσπάθεια να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη μας θα καταγράψουμε τις επικρατέστερες εξ αυτών.
Κλαυθμώνος
Τα επίσημα ονόματά της, στο πέρασμα των χρόνων, ήταν πολλά: Πλατεία Αισχύλου, Πλατεία Νομισματοκοπείου, Πλατεία 25ης Μαρτίου, Πλατεία Δημοκρατίας, Πλατεία Εθνικής Συμφιλίωσης. Παρόλα αυτά η ανεπίσημη ονομασία της, που επικρατεί μέχρι και σήμερα ίσως αποτελεί μία από τις γνωστότερες ιστορίες ονοματοδοσίας. 
Την εποχή που η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων ήταν άγνωστη λέξη, κάθε νέα κυβέρνηση συνήθιζε να απολύει τους προηγούμενους αντικαθιστώντας τους με νέους πιο έμπιστους... Έτσι σε κάθε αλλαγή, οι απολυμένοι ή αλλιώς Παυσανίες, περιφέρονταν στην γύρω περιοχή με κλαυθμούς και οδυρμούς με σκοπό την επαναπρόσληψή τους. Σε μια προσπάθεια περιγραφής της εν λόγω κατάστασης, ο δημοσιογράφος της Εστίας, Δημήτρης Καμπούρογλου, εμπνεύστηκε και έγραψε για πρώτη φορά το όνομα Πλατεία Κλαυθμώνος που από τότε συνοδεύει τόσο την πλατεία όσο και την περιοχή γύρω από αυτή.
 Αιόλου - Αέρηδες
Όταν πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους έγινε η Αθήνα το 1905, ο πρώτος δρόμος που χαράχτηκε, ξεκινούσε από τους Αέρηδες, από το ηλιακό Ωρολόγιο του Κυρρήστου κάτω από την Ακρόπολη. Τα ανάγλυφα που υπάρχουν στις οκτώ μαρμάρινες πλευρές του, τα οποία απεικονίζουν τους οκτώ κύριους ανέμους που θαυμάζουμε μέχρι και σήμερα, ώθησαν τους μελετητές της εποχής να υποθέσουν εσφαλμένα πως επρόκειτο για Αρχαίο Ναό του Αιόλου. Αν και η προέλευση τόσο του ηλιακού ρολογιού όσο και του ανεμολογίου που βρισκόταν απ’ έξω με τα χρόνια αποκαταστάθηκε, τα ονόματα Αέρηδες και Αιόλου διατηρήθηκαν, για την περιοχή και τον δρόμο αντίστοιχα μέχρι και σήμερα.
 Σύνταγμα
Έως τις 3 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 1843, ήταν γνωστή με το όνομα πλατεία Ανακτόρων ενώ στο σχέδιο πόλεως αναφερόταν ως Πλατεία Θουκυδίδου. Παρόλα αυτά ο εξεγερμένος λαός- υποστηριζόμενος και από τον στρατό- που απαιτούσε «Σύνταγμα», βροντοφωνάζοντας τη μόνη αυτή λέξη έξω από το παλάτι του Όθωνα, αποτέλεσε την αιτία της ονομασίας της εν λόγω πλατείας και της γύρω περιοχής σε Συντάγματος.
 Θησείο
Στο λόφο της αρχαίας αγοράς, χτίστηκε το 450 - 440 π. Χ. και διατηρείται μέχρι και σήμερα, ο ναός του Ηφαίστου. Παλαιότερα βέβαια ο ναός αυτός, της βορειοδυτικής πλευράς της Αρχαίας Αγοράς, είχε λανθασμένα ονομαστεί «Θησείο» λόγω των ανάγλυφων παραστάσεων στις μετώπες του, που σχετίστηκαν με τους άθλους του Θησέα.
Θησείο παρόλα αυτά υπήρξε.Ήταν ένα ιερό που κτίσθηκε το 471-468 π.Χ. για να ταφούν τα οστά του θρυλικού βασιλιά της πόλης, Θησέα, που ο Κίμων έφερε από τη Σκύρο.Αν και η ονομασία του ναού αποκαταστάθηκε, η περιοχή διατήρησε την τότε ονομασία της.
 Ζωγράφου
Οι μεγάλες εκτάσεις που διέθετε στην περιοχή ο Ιωάννης Ζωγράφος φαίνεται πως έδωσαν το όνομα του στην περιοχή αυτή. Ο Ζωγράφος, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, μοίρασε και πούλησε σε 100 οικογένειες, τμήματα από τα κτήματά του που συνέστησαν στις αρχές του περασμένου αιώνα την κοινότητα Ζωγράφου. Οι τότε αναφορές κάνουν λόγο για κατοίκους που διαμένουν στα κτήματα του Ζωγράφου και παρόλο που οι κάτοικοι και οι ιδιοκτήτες των κτημάτων έχουν διαφοροποιηθεί, η περιοχή ακόμη και σήμερα φέρει το όνομά του.
 Ψυρρή
Η ονομασία της περιοχής φαίνεται να προέρχεται από τα μεσαιωνικά χρόνια, από το επώνυμο Ψυρής, που έφερε κάποιος Αθηναίος, ο οποίος είχε κτίσει την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στο χώρο περίπου της σημερινής πλατείας Ηρώων. Η εκκλησία κατεδαφίστηκε, μαζί με άλλες μεσαιωνικές εκκλησίες των Αθηνών, το επώνυμο όμως Ψυρής, το οποίο σημαίνει Ψαριανός- καταγόμενος από το νησί Ψαρά- διατηρήθηκε ονοματοθετώντας την περιοχή. Βέβαια σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η περιοχή πήρε το όνομά της από την αρβανίτικης προέλευσης λέξη ψερι που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει χώρος που μαζεύονται οκνηροί, υποδεικνύοντας έτσι τους κουτσαβάκηδες που συγκεντρώνονταν στην περιοχή.
 Βαρβάκειος
Στα Ψαρά και στην Ήπειρο ζει ένα είδος γερακιού, με διαπεραστικό βλέμμα, το όποιο φέρει το όνομα «βαρβάκης». Παρομοιάζοντας οι συμμαθητές του το βλέμμα του γερακιού με αυτό του Ιωάννη Λεοντίδη, του έδωσαν το παρατσούκλι «βαρβάκη». Ο Λεοντίδης, πλοίαρχος, καταδρομέας κατά τον ρωσσοτουρκικό πόλεμο του 1770 και κατόπιν αυλικός σύμβουλος στην αυλή της Αικατερίνης της Ρωσίας, επιδόθηκε σε κοινωφελή έργα στην Ελλάδα και στη Ρωσία και δώρισε με τη διαθήκη του το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος, για την ίδρυση μεταξύ άλλων του Βαρβάκειου Λυκείου. Το νεοκλασικό κτίριο του λυκείου ανεγέρθηκε το 1859, απέναντι από την Αγορά της οδού Αθηνάς, κάηκε το 1944 στα Δεκεμβριανά και κατεδαφίστηκε το 1956. Το μόνο που απέμεινε από αυτό είναι η αγορά απέναντί του που διατήρησε μέχρι και σήμερα το όνομά του.
 Πλάκα
Όπως πληροφορούμαστε από το βιβλίο του Δ. Καμπούρογλου «Αι παλαιαί Αθήναι» στο σημείο που τέμνονταν οι οδοί Αδριανού και Τριπόδων υπήρχε τοποθετημένη στο έδαφος μια λευκή πλάκα μεγάλων διαστάσεων, η οποία και αποτέλεσε την ανάδοχο της ονομασίας της τοποθεσίας.
 «Αλλά διατί Πλάκα; Εις το σημείον κατά το οποίον σήμερον η οδός Κυδαθηναίων τέμνεται δια των οδών Αδριανού και Τριπόδων υπήρχε στερεώς τοποθετημένη επί του εδάφους λευκωτάτη τις και μεγάλων διαστάσεων πλάξ. Ιδού η ανάδοχος ονομασία της τοποθεσίας».
 Παρόλα αυτά πολλοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν αυτή την εκδοχή θεωρώντας επικρατέστερη εκείνη της αρβανίτικης λέξης «πλιάκα», που σημαίνει παλιό, αρχαίο ή και γιαγιά. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή λοιπόν, οι αρβανίτες και οι λοιποί μουσουλμάνοι μισθοφόροι, που εγκαταστάθηκαν τον 16ο αιωνα στην μέχρι τότε εγκαταλειμμένη περιοχή της Πλάκας, συνήθιζαν να την χαρακτηρίζουν ως παλιά Αθήνα, χρησιμοποιώντας το όνομα Πλιάκα που σιγά-σιγά μετατράπηκε στο σημερινό Πλάκα.
 Γκύζη
Το 1901, το μικρό κάθετο δρομάκι στην Αλεξάνδρας πήρε το όνομα Γκύζη από τον μεγάλο ζωγράφο από την Τήνο Νικόλαο Γύζη. Η παράφραση του ονόματος του Γύζη σε Γκύζη οφείλεται στον τρόπο εκφοράς του ονόματος του ζωγράφου , κατά την περίοδο που διέμενε στην Γερμανία, όπου εξαιτίας των λατινικών χαρακτήρων από Γύζης μετατράπηκε σε Γκύζης. Όταν το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να τον τιμήσει μετά θάνατον επέλεξε την λανθασμένη εκφορά του ονόματος του κι έτσι η περιοχή που πήρε το όνομα του δρόμου εξακολούθησε να λέγεται Γκύζη.
 Γουδί
Σε αναγνώριση της προσφοράς στον επαναστατικό αγώνα του 1821, της οικογένειας Γουδή των Σπετσών, το νεοσύστατο ελληνικό κράτος αποφάσισε να της παραχωρήσει εκτάσεις που κάλυπταν την σημερινή ομώνυμη περιοχή και άλλα τμήματα του Παπάγου και του Χολαργού. Έτσι η περιοχή βαφτίστηκε από τα «κτήματα του Γουδή» μόνο που για αρκετά χρόνια λόγω παρήχησης με το μαγειρικό σκεύος, από Γουδή μετατράπηκε σε Γουδί. Μετά από έρευνα κατοίκου της περιοχής τα αποτελέσματα της οποίας κατέθεσε στο ΥΠΕΧΩΔΕ, στο Υπουργείο Πολιτισμού και στον Δήμο Αθηναίων, δρομολογήθηκε η αντικατάσταση του ονόματος Γουδί με το σωστό Γουδή.
 Αλεξάνδρας
Η γνωστή αθηναϊκή λεωφόρος, πήρε την ονομασία της από την ιδιαίτερα αγαπητή στον ελληνικό λαό, πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, κόρη του Γεωργίου Α΄ και της Βασίλισσας Όλγας, μετά τον πρόωρο θάνατό της. Η Αλεξάνδρα που παντρεύτηκε το 1889 τον Μέγα Δούκα Παύλο Αλεξάντροβιτς, γιο του τσάρου Αλεξάνδρου Γ’, πέθανε τρία χρόνια αργότερα, κατά τον δεύτερο τοκετό της. Έτσι το 1891 ο εξοχικός χωματόδρομος , που ένωνε την λεωφόρο Πατησίων με τους Αμπελόκηπους, αφού το Πεδίον του Άρεως δημιουργήθηκε πολύ αργότερα(1934), πήρε το όνομα της αδικοχαμένης πριγκίπισσας.
 Ιερά Οδός
Η Ιερά Οδός ήταν ο δρόμος που διέσχιζε –για 22 χιλιόμετρα– η πομπή των Ελευσινίων Μυστηρίων. Ξεκινούσε από το Ιερό της Ελευσίνας και κατέληγε στην Ιερά Πύλη των Αθηνών, ερείπια της οποίας σώζονται σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, εκεί που καταλήγει και η σημερινή Ιερά Οδός. Αν και για ένα διάστημα, ο δρόμος μετονομάστηκε σε δρόμος του Μωρηά, όταν χαράχθηκε το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της Αθήνας, από τους Κλεάνθη και Σάουμπερτ, στις αρχές του 19ου αιώνα, ξαναπήρε την αρχαία του ονομασία, αποτελώντας μέχρι και σήμερα ένα από τα λίγα ονόματα που άντεξαν στην Ιστορία, χωρίς να παραποιηθούν ή να «μετακινηθούν» γεωγραφικά.
 Μετς
Το 1872 ο Κάρολος Φιξ , γιος του Ιωάννη Φιξ, ιδρυτή της γνωστής ζυθοποιϊας, άνοιξε στην περιοχή που εκτεινόταν γύρω από τον λόφο του Λογγίνου, την μπυραρία Μετς που αργότερα μετατράπηκε σε καφέ αμάν, σήμα κατατεθέν της περιοχής. Η έμπνευση για την ονομασία της τότε μπυραρίας Μετς, φαίνεται πως προήλθε από την γαλλική πόλη Metz, εκεί όπου δόθηκε η τελευταία μάχη του γαλλο-πρωσικού πολέμου το 1871.
 Φιλοθέη
Η ιστορία της Φιλοθέης ξεκινά από τη δεκαετία του 1920, όταν η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος επέλεξε την περιοχή για να δημιουργήσει έναν οικισμό για να κατοικήσουν οι υπάλληλοί της. Το 1929, με την ίδρυση του Οικοδομικού Συνεταιρισμού των υπαλλήλων της Εθνικής Τραπέζης, προτάθηκε η κοινότητα να ονομαστεί Νέα Αλεξάνδρεια. Όμως κατά την διάρκεια των εργασιών αποκαλύφθηκε η κρύπτη όπου είχε καταφύγει και εξέπνευσε η Αγία Φιλοθέη κι έτσι προς τιμήν της, μετονομάστηκε σε κοινότητα Φιλοθέη.
 Ψυχικό
Αν και αρκετές οι εκδοχές σύμφωνα με τις οποίες η περιοχή του Ψυχικού ονομάστηκε έτσι, θα αναφέρουμε τις επικρατέστερες. Μια παράδοση αναφέρει ότι στο σημείο αυτό στάθηκε να ανασάνει ο μαραθωνομάχος Φειδιππίδη που φτάνοντας ανήγγειλε στους Αθηναίους το περίφημο «νενικήκαμεν» και στη συνέχεια ξεψύχησε…. Άλλη εκδοχή υποστηρίζει πως η ονομασία προήλθε από το πηγάδι που άνοιξε εκεί η Αγία Φιλοθέη κατά το 16ο αιώνα, για να ξεδιψούν οι διαβάτες και οι γύρω αγρότες, ενώ σύμφωνα με την τρίτη εκδοχή η περιοχή πήρε το όνομά της από ένα πηγάδι που είχε όμως ανοιχτεί στη νότια πλευρά του Γηροκομείου από τους ιδιοκτήτες του, το οποίο και καταργήθηκε το 19ο αιώνα, κατά τις εργασίες καθαρισμού και αποκατάστασης του κεντρικού αγωγού του Αδριάνειου Υδραγωγείου.
 Εξάρχεια
Επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία των Εξαρχείων είναι αυτή που θέλει τον Έξαρχο, έναν Ηπειρώτη κάτοικο της περιοχής να διατηρεί το ξακουστό μπακάλικό του στη γωνία των οδών Σολωμού και Θεμιστοκλέους στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Από το επίθετό του βαφτίστηκε η γειτονιά του, αρχικά προφορικά και εν συνεχεία και επίσημα.
Χαλάνδρι
Η περιοχή που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Φλύα, συνώνυμο της εύκαρπης γης, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή μετονομάστηκε σε Χαλανδρί χάρη στον Τούρκο μεγαλογαιοκτήμονα Χαλά Μπέη στον οποίο άνηκαν μεγάλες εκτάσεις γης κατά την τουρκοκρατία. Άλλοι πάλι θέλουν την λέξη να προέρχεται από τις λέξεις «χαλάν»+ «ντερέ» όπου ντερές ήταν ο αγάς που διοικούσε επί τουρκοκρατίας το χαλάν, δηλαδή το ρέμα.
Βέβαια υπάρχει και η θεωρία πως το Χαλάνδρι ονομάστηκε έτσι επειδή διέθετε χίλιους άνδρες (Χιλιάνδριον Χαλάνδριον) αλλά και εκείνη που θέλει το Χαλάνδρι να προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη «χαλούνδρα» που σημαίνει περιβόλι, απεικονίζοντας τα περιβόλια που παλαιότερα, με τη συμβολή του ρέματος, κατέκλυζαν την περιοχή.
Ρεπορτάζ: Νίκη Παπάζογλου    newsbeast 

*** 

~ Ο  Οδοντίατρος σας  ενημερώνει , Παρασκευή 26  Σεπτεμβρίου  2014  :  http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2014/09/26-2014.html , .-

~ Αρωμα  στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης Σάββατο  27  Σεπτεμβρίου  2014   : http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2014/09/27-2014.html ,.- 
~  Αθλητικό Σάββατο- Κύριακο 27  και  28  Σεπτεμβρίου  2014 :  http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2014/09/27-28-2014.html ,.- 
~ Άρωμα  στο  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου  2014   : http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2014/09/28-2014.html ,.- 
~ Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Δευτέρα  29  Σεπτεμβρίου  2014   :  http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2014/09/29-2014.html  
~ Επιλογές αναρτήσεων  Δευτέρα  29 Σεπτεμβρίου  2014   : http://stamos-dynami.blogspot.gr/2014/09/29-2014.html ,.-
~Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τρίτη  30  Σεπτεμβρίου  2014    :  http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.gr/2014/09/30-2014.html ,.-
~  Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τετάρτη  01  Οκτωβρίου  2014  : http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2014/10/01-2014.html ,.-
                                                                                                 
*** ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  2014  :
~  Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τετάρτη  01  Οκτωβρίου  2014  : http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2014/10/01-2014.html ,.-
~ Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Πέμπτη  02  Οκτωβρίου  2014   :  http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2014/10/02-2014.html ,.- 
~ Επιλογές   θεμάτων  ποικίλου  ενδιαφέροντος Πέμπτη  02  Οκτωβρίου  2014  :  http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2014/10/02-2014.html ,.- 
~ Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Παρασκευή  03  Οκτωβρίου  2014   :  http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2014/10/03-2014.html .- 
~  Η  Εφημερίδα  μας  ,   Παρασκευή 03  Οκτωβρίου  2014  : http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2014/10/03-2014.html ,.-
~  Η  Εφημερίδα  μας  Σάββατο  04  Οκτωβρίου  2014  :  http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2014/10/04-2014.html ,.-
~ ΕΠΙΛΟΓΕΣ   Αναρτήσεων  Σάββατο  04  Οκτωβρίου  2014     : http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2014/10/04-2014.html .-
~   Η  Εφημερίδα  μας  Κυριακή  05  Οκτωβρίου  2014  : http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2014/10/05-2014.html .-
~ΕΠΙΛΟΓΕΣ  Κυριακή  05  Οκτωβρίου   2014  : http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2014/10/05-2014.html .- 
10 ~ ΕΠΙΛΟΓΕΣ  Αναρτήσεων  θεμάτων ποικίλου  ενδιαφέροντος  Κυριακή  05 Οκτωβρίου  2014  :  http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.gr/2014/10/05-2014.html .-
~  Η  Εφημερίδα  μας   Δευτέρα  06  Οκτωβρίου  2014   :  http://snsstamoskal.blogspot.gr/2014/10/06-2014.html .-
~ Επιλογές  Θεμάτων  , Αυτοάμυνα   Δευτέρα 06  Οκτωβρίου  2014     : http://snsarfara.blogspot.gr/2014/10/06-2014.html .-
~  Η Εφημερίδα  μας  Τρίτη  07  Οκτωβρίου  2014  : http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2014/10/07-2014.html .-
~ Επιλογές αναρτήσεων  Τρίτη  07  Οκτωβρίου  2014   : http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2014/10/07-2014.html , .-
~  Η  Εφημερίδα  μας  Τετάρτη 08  ΟΠκτωβρίου  2014 : http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2014/10/08-2014.html .-
~  Άρωμα Ενημέρωσης   Τετάρτη  08  Οκτωβρίου  2014   :  http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2014/10/08-2014.html  .-
 17~ Επιλογές  αναρτήσεων ενδιαφέροντων θεμάτων  Τετάρτη 08  Οκτωβρίου  2014 : http://stamos-dynami.blogspot.gr/2014/10/08-2014.html .-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου